Τσάμπιονς Λιγκ, η ανάλυση των προημιτελικών

Η κλήρωση για τους «8» του Τσάμπιονς Λιγκ πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Παρασκευής, όπως και τα ζευγάρια των ομάδων που θα βρεθούν απέναντι στα ημιτελικά της διοργάνωσης. Aναλύουμε τις τέσσερις μονομαχίες των προημιτελικών και να δούμε τα δεδομένα που προκύπτουν για την εκάστοτε ομάδα.

Ο περσινός τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ

Ένα από τα δύο μεγάλα ζευγάρια που έβγαλε η κληρωτίδα είναι αυτό ανάμεσα στην Μπάγερν και την Παρί, τις ομάδες του περσινού τελικού. Τότε, τον Αύγουστο ίσχυαν τα εξής δεδομένα: Η ομάδα του Φλικ αγωνιζόταν σε απίστευτα υψηλές εντάσεις, με ανελέητο πρέσινγκ στο επιθετικό τρίτο του γηπέδου, που ανάγκασε την Παρί να υποφέρει κατά την διάρκεια του παιχνιδιού και ιδίως στο πρώτο ημίχρονο. Άλλωστε με τον Τούχελ στον πάγκο δεν ήταν τόσο καλά εκπαιδευμένη στο να αναπτυχθεί με ασφάλεια από πίσω. Το ίδιο πρόβλημα μάλιστα είχε αντιμετωπίσει και στον περσινό προημιτελικό με την Αταλάντα τον οποίο κατάφερε να γυρίσει χάρη στην ατομική ποιότητα των ποδοσφαιριστών της. Φέτος, λόγω του γεγονότος ότι δουλεύει λίγο καιρό με τον Ποτσετίνο στον πάγκο (τον οποίο έχω σε μεγάλη εκτίμηση και τον θεωρώ εκ των κορυφαίων στον κόσμο) δεν έχει ακόμη εκπαιδευτεί και συνάμα βελτιωθεί συγκριτικά με την περσινή σεζόν στο build up. Αλλά και η Μπάγερν, όπως βέβαια και όλες οι ομάδες του πλανήτη λόγω των ειδικών συνθηκών, δεν είναι σε θέση να παίξει σε τόσες υψηλές εντάσεις. Θα μου πείτε τώρα λεπτομέρειες, ναι οκ, αλλά αυτές ήταν που έκριναν και τον αγώνα τον Αύγουστο.

Γενικότερα για την Παρί Σεν Ζερμέν έχω την αίσθηση ότι ακόμα δεν είναι στο επίπεδο που μπορεί να φτάσει με τον Ποτσετίνο. Αυτό μας έδειξε και ο αγώνας με την Μπαρτσελόνα στο Παρίσι. Η Παρί ήταν πραγματικά άθλια, επέτρεψε πολλές ευκαιρίες στον αντίπαλο, δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει την πίεση της Μπαρτσελόνα (για παράδειγμα είχε 18 απώλειες κατοχής στο δικό της μισό) και μπορούσε άνετα να γίνει το παιχνίδι θρίλερ αν ο Μέσι ευστοχούσε στο πέναλτι ή αν ο Ντεμπελέ είχε καλύτερες εκτελέσεις. Θα μου πείτε με τα αν δεν γίνεται τίποτα. Ναι οκ. Αλλά με τέτοια εικόνα απέναντι στην Μπάγερν δεν γλιτώνεις.

Η ομάδα του Φλικ προφανώς και δεν αγωνίζεται στις περσινές εντάσεις και για αυτό παρουσιάζει και χειρότερη αμυντική συμπεριφορά, με δεδομένο ότι κρατά ψηλά την τελευταία της γραμμή και αν δεν είναι αποτελεσματικό το πρέσινγκ, μπορεί εύκολα, εφόσον θα υπάρχουν χώροι, να βγει ο αντίπαλος σε θέση εκτέλεσης. Παραμένει όμως μία ομάδα που στην καλή της ημέρα, μαζί με την Σίτι, για μένα προσωπικά είναι οι καλύτερες ομάδες τούτη την στιγμή και τα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Έχει επιθετικό σχέδιο που της επιτρέπει να δημιουργεί συνεχώς, έχει τον Λεβαντόφσκι να κάνει παπάδες, τρία υπέροχα εξτρέμ και γενικώς βρίσκεται στο κορυφαίο επίπεδο.

Δεν χρειάζεται να αλλάξει τίποτα ο Πεπ

Επόμενο ζευγάρι, η Μάντσεστερ Σίτι με την Ντόρτμουντ. Την περσινή σεζόν, ο Γκουαρδιόλα επηρεασμένος από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα ότι στα νοκ-άουτ το σχέδιό του δεν είναι αρκετό για να τον οδηγήσει σε επιτυχίες, προέβη σε διαφοροποιήσεις στο σύστημα της ομάδας. Ξαφνικά με την Λυών, στα προημιτελικά της περσινής διοργάνωσης, εφάρμοσε ένα 3-4-3 που ποτέ δεν είχε δουλέψει μέσα στην σεζόν. Και μοιραία ήρθε ο αποκλεισμός, όταν δοκιμάζεις κάτι τόσο καινούριο σε ένα τόσο προχωρημένο στάδιο. Για 70 λεπτά η Σίτι δεν μπορούσε να είναι απειλητική, ενώ ταυτόχρονα δεν μπόρεσε ούτε να είναι ασφαλής αμυντικά. Φέτος δεν χρειάζεται να ξανακάνει τέτοιες αλλαγές. Γιατί η κλήρωση του δίνει αυτή την δυνατότητα. Η Ντόρτμουντ δεν είναι ομάδα ικανή να φοβίσει την Σίτι, θα μου πείτε ούτε η Λιόν ήταν. Φέτος όμως ο Γκουαρδιόλα έχει βρει μία σταθερά με Ρόδρι και Γκιντογάν στα χαφ, με Κανσέλο, Στόουνς, Ντίας στην άμυνα και με σχήμα χωρίς καθαρό σέντερ φορ που του επιτρέπει να έχει μία απίστευτη αμυντική ασφάλεια μέσα από την υψηλή κατοχή της μπάλας. Ενώ ακόμη εκτιμώ ότι πλέον είναι πεπεισμένος ότι αυτό μπορεί να τον οδηγήσει στην κατάκτηση. Δεν βλέπω να υπάρχουν διαφοροποιήσεις.

Είναι δεδομένο ότι ο Τέρζιτς, μας το έδειξε άλλωστε και στα παιχνίδια με την Σεβίλλη, αλλά και στα μεγάλα ματς της Μπουντεσλίγκα, ότι θα αμυνθεί σε χαμηλά μέτρα και μέσα από την τεράστια κλάση του Χάαλαντ θα προσπαθήσει επιθετικά να χτυπήσει στον χώρο. Δεν μπορεί φυσικά αυτό το σχέδιο να φοβίσει τον Πεπ και την Σίτι. Είναι δεδομένο ότι θα μπορέσουν οι Άγγλοι να δημιουργήσουν αρκετές καθαρές ευκαιρίες κόντρα στην προβληματική άμυνα της Ντόρτμουντ.

Το πιο αντιεμπορικό ζευγάρι

Επόμενο ζευγάρι αυτό ανάμεσα στην Τσέλσι και την Πόρτο. Εδώ για τους μπλε ισχύει ότι ακριβώς ίσχυε και για την Γιουβέντους στην προηγούμενη φάση, ασχέτως αν, τελικά, δεν τα κατάφερε. Έτυχε την ομάδα με την χαμηλότερη ποιότητα από όλες αυτές που βρίσκονταν στην κληρωτίδα. Ισχύει όμως και το έξης, όπως και στους Ιταλούς. Θα πρέπει να είναι σε θέση μέσα από ένα αποτελεσματικό επιθετικό σχέδιο να διασπάσει μία άμυνα που θα είναι μαζική και σε χαμηλά μέτρα. Η Γιουβέντους δεν τα κατάφερε. Μένει να δούμε αν θα μπορέσει η Τσέλσι.

Από την στιγμή που την ανέλαβε ο Τούχελ βάσει αποτελεσμάτων ασφαλώς και είναι βελτιωμένη. Όπως και μέσα από το 3-4-2-1 που εφαρμόζει είναι βελτιωμένη και στην άμυνα. Διαθέτει άλλωστε τούτη την στιγμή τη δεύτερη καλύτερη ανασταλτική λειτουργία στην Πρέμιερ Λιγκ με μόλις 0,81 xGoals κατά ανά αγώνα. Αυτό όμως που θα κληθεί να αντιμετωπίσει στους δύο αγώνες για τους “8” του Τσάμπιονς Λιγκ με την Πόρτο είναι μία κλειστή άμυνα, την οποία θα πρέπει να διασπάσει. Και η αλήθεια είναι ότι στο δημιουργικό κομμάτι δεν παρατηρούμε ιδιαίτερη βελτίωση. Μόλις σε τρία παιχνίδια είχε καλή επιθετική λειτουργία, ήτοι πάνω από 1,45 xGoals υπέρ, και σε κανένα δεν πέτυχε πάνω από δύο γκολ. Και αυτός είναι ένας μεγάλος γρίφος που μένει να δούμε αν θα μπορέσει να τον λύσει.

Από την άλλη βέβαια για να μην αδικούμε και την Πόρτο, η οποία, ναι, έπαιξε στην μεγαλύτερη διάρκεια των αγώνων με την Γιουβέντους άμυνα σε χαμηλά μέτρα αλλά πάντοτε είχε την διάθεση να επιτεθεί όταν είχε την μπάλα στην κατοχή της. Γιατί άλλωστε μόνο άμυνα επί 180 λεπτά είναι δεδομένο ότι δεν μπορεί στο σύγχρονο ποδόσφαιρο να οδηγήσει πουθενά. Και εδώ οφείλουμε να δώσουμε αρκετά εύσημα στον Κονσεϊνσάο για το σχέδιο του.

Δύο θηρία με εμφανή προβλήματα

Τελευταίο ζευγάρι των προημιτελικών του Τσάμπιονς Λιγκ αυτό ανάμεσα στην Ρεάλ Μαδρίτης και την Λίβερπουλ. Καμία από τις δύο δεν μπορούμε να πούμε ότι τούτη την στιγμή είναι στην κατάσταση που θα ήθελε. Η Ρεάλ έχει εμφανή προβλήματα στην επίθεση και την δημιουργία. Εκεί όπου, πλην του Καρίμ Μπενζεμά που δείχνει ασταμάτητος και πολύ κομβικός για την επιθετική λειτουργία της ομάδας του, δεν υπάρχει κανείς άλλος που να μπορεί να κάνει τη διαφορά. Χαρακτηριστικό είναι ότι μετά τα 17 γκολ και τις έξι ασίστ του Γάλλου στο πρωτάθλημα, ο επόμενος είναι ο Κασεμίρο με… πέντε τέρματα και από τους επιθετικούς με μόλις τρία γκολ και δύο ασίστ έκαστος, οι Ασένσιο και Βινίσιους. Πολύ φτωχά νούμερα για ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται βασικοί στην Ρεάλ. Για τον λόγο αυτό είναι απαραίτητο να λειτουργήσει το κέντρο της ομάδας ώστε να μπορεί να είναι δημιουργική σε ροή αγώνα.

Βέβαια η άμυνα της αντιπάλου της δεν τρομάζει. Όταν λείπουν και οι τρεις σου βασικοί στόπερ λόγω τραυματισμού ενώ δεν ενισχύθηκες ουσιαστικά τον Γενάρη δεν μπορείς να λειτουργήσεις αποτελεσματικά. Και από αυτό ξεκινά και όλο το πρόβλημα της Λίβερπουλ που οδήγησε σε μία τραγική πορεία στο πρωτάθλημα. Αναγκάστηκε να γυρίσει ο Κλοπ στα στόπερ τους δύο από τους τρεις της βασικούς χαφ (Χέντερσον, Φαμπίνιο), με συνέπεια να «χαλάσει» και το κέντρο, επιπλέον τα μπακ δεν είχαν την ένταση των προηγούμενων χρόνων, μοιραία ήρθαν κάποια σερί άσχημα αποτελέσματα άρα και κακή ψυχολογία που με την σειρά της οδήγησε σε επόμενα στραβοπατήματα. Γενικώς όλα ήταν μία αλυσίδα.

Σε αυτό το ζευγάρι πραγματικά δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο ως φαβορί, καμία από τις δύο δεν βρίσκεται σε καλό επίπεδο. Από την άλλη όμως μπορώ να πω πως όποια και να περάσει θα αποκτήσει αυτομάτως και ένα μεγάλο πλεονέκτημα για τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.