Βαγγέλης Μόρας: Μια καριέρα με… ιταλική φινέτσα

Ήταν καλοκαίρι του 2007, όταν ο 26χρονος τότε Βαγγέλης Μόρας αποφάσιζε να ξενιτευτεί για λογαριασμό της Μπολόνια, εκεί, όπου πέρασε υπέροχα χρόνια, δίνοντας τα πάντα για τους «ροσομπλού» και εισπράττοντας παράλληλα τεράστια εκτίμηση και μεγάλη αγάπη: «Οι άνθρωποι σε αγαπούν αν δουν ότι κάνεις το καλύτερο δυνατό. Στην Ιταλία έζησα τα καλύτερά μου χρόνια, ένιωσα σημαντικός», είχε δηλώσει.

Στην περιοχή Εμίλια Ρομάνα έμεινε για 4 χρόνια (98 συμμετοχές, 4 γκολ), έχοντας ζήσει ευχάριστες στιγμές, όπως η άνοδος στη Serie A, την πρώτη του σεζόν (2007-08) και μια τριετία στα σαλόνια του ιταλικού ποδοσφαίρου. Ξεχωριστή στιγμή που δεν θα την ξεχάσει ποτέ, ήταν το ματς ανόδου με την Πίζα, στις 1 του Ιούνη του 2008 και το πάρτι που ακολούθησε στο «Ρενάτο Νταλάρα» και στην Πιάτσα Ματζόρε.

Όλα τα ωραία όμως κάποια στιγμή τελειώνουν και η αποχώρησή του από την Μπολόνια το καλοκαίρι του 2011 δεν έγινε με τον καλύτερο τρόπο και δεν είχε να κάνει τόσο με τα χρήματα, όσο με τον τρόπο που τον συμπεριφέρθηκαν οι διοικούντες του συλλόγου, κάνοντάς τον να νιώθει μη σημαντικός παρά τα όσα είχε προσφέρει.

Οι καλές σεζόν στην Ιταλία του υψηλόσωμου κεντρικού αμυντικού ήταν δεδομένο πως θα έφερναν αρκετές προτάσεις, ακόμη και από Ασία μεριά και δη την Κίνα, πρόταση που τον έβαλε σε σκέψεις: «Το ποδόσφαιρο προσφέρει την ευκαιρία να δει κανείς και να βιώσει νέους κόσμους και μια εμπειρία σε μια χώρα τόσο διαφορετική από τη δική μας, είναι μια πρόκληση, παρόλα αυτά θέλω να μείνω στην Ιταλία»…

Επιθυμία, που δεν ευδοκίμησε και η Μεγάλη Βρετανία έμελλε να είναι ο επόμενος ποδοσφαιρικός σταθμός στην καριέρα του και πιο συγκεκριμένα η Ουαλία και η Σουόνσι. Στο Νησί δεν έμελλε να στεριώσει, έμεινε για μόλις ένα εξάμηνο, αγωνιζόμενος σε 1 παιχνίδι για την Πρέμιερ Λιγκ, με αποτέλεσμα να γυρίσει στην Ιταλία τον χειμώνα του 2012 για χάρη αυτήν τη φορά της Τσεζένα…

Στους «μπιανκονέρι» κλήθηκε από τον αλενατόρε Ντανιέλε Αριγκόνι, με τον οποίο συνεργάστηκε την πρώτη του χρονιά στη Μπολόνια, για να τους βοηθήσει με την εμπειρία του στη «μάχη» που έδιναν για την παραμονή στη μεγάλη κατηγορία. Δεν τα κατάφεραν όμως και ο σύλλογος που εδρεύει στην περιοχή Εμίλια Ρομάνια γνώρισε τον υποβιβασμό, με τον Βαγγέλη Μόρα να μετρά 15 συμμετοχές και να αναζητεί την επόμενη επαγγελματική του στέγη…

Οι προσφορές, ήταν πολλές, μα η Βερόνα και πιο συγκεκριμένα η τοπική Ελλάς, φάνταζε ως… ιδανικός προορισμός. Παρότι, οι «τζιαλομπλού» βρίσκονταν στη Serie B οι στόχοι που είχαν τεθεί ήταν υψηλοί και η άνοδος μετά από 11 ολάκερα χρόνια στη Serie A φάνταζε ως αυτοσκοπός. Στόχος, που εντέλει επετεύχθη από την πρώτη κιόλας σεζόν (2012-13).

Η επόμενη χρονιά όμως, θα είναι αυτή που θα μείνει βαθιά χαραγμένη στη μνήμη του, καθώς πραγματοποίησε σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο μια εκπληκτική πορεία, που είχε σαν αποτέλεσμα να κληθεί να συμμετάσχει στο παγκόσμιο κύπελλο της Βραζιλίας από τον ομοσπονδιακό τεχνικό της Εθνικής μας Φερνάντο Σάντος: «Ήταν μια υπέροχη έκπληξη, δεν το περίμενα», είχε δηλώσει περιχαρής.

Η παρουσία του στους μεγάλους του ιταλικού ποδοσφαίρου με τα χρώματα της Ελλάς Βερόνα δεν κράτησε πολύ, το 2015-16 ο σύλλογος της επαρχίας Βένετο γνώρισε τον υποβιβασμό, στη τελευταία χρονιά στο «Μπεντεγκόντι» του Βαγγέλη Μόρα. Εκεί, που για 4 χρόνια, δέθηκε με την ομάδα και τον κόσμο της, ένιωσε σαν το σπίτι του και μέτρησε 131 συμμετοχές και 4 γκολ.

Ο τελευταίος ιταλικός σταθμός για τον 35χρονο τότε Μόρα, που τον έφερνε πιο κοντά στη Ελλάδα, καθώς θα ζούσε σε μια πόλη που πλησιάζει πολύ στην ελληνική κουλτούρα, ήταν η Μπάρι, αφού κλήθηκε να βοηθήσει τους «πετεινούς» να επιστρέψουν στη Serie A, στηρίζοντας παράλληλα τον φίλο του προπονητή Sogliano. Δεν τα κατάφερε όμως ο σύλλογος της Απουλίας, με τον Λαρισαίο αμυντικό να αποχαιρετά στο τέλος της σεζόν τους «ερυθρόλευκους» με 23 συμμετοχές στο ενεργητικό του.