Στο 4.95; Τι Μασούρος, τι Μασούρας…

Καλημέρα στους προκομμένους, καλησπέρα στα αλάνια. Τα «χωριά» του Europa δεν μας έκαναν τη χάρη και μας άφησαν με μία στις τρεις επιτυχημένες επιλογές, έτσι για να μάθουμε να παίζουμε από τόσο νωρίς ομάδες που καλά – καλά κι οι ίδιοι τους οι προπονητές δεν έχουν ακόμα μια πλήρη εικόνα. Γεγονός που αποδεικνύει ότι δεν είναι εποχές για ανοίγματα, ως γράφτηκε και στην προηγούμενη στήλη. Με την ίδια φιλοσοφία θα κινηθούμε και σήμερα: χαλαρά κι άσε το σεντόνι να τεντώνει.

Το παιχνίδι που έχω σταμπάρει σήμερα είναι του Ολυμπιακού απέναντι στην Ομόνοια. Η προηγούμενη αναμέτρηση των δύο ομάδων εις τας Ευρώπας πραγματοποιήθηκε 55 χρόνια πριν. Ήταν 26 Σεπτεμβρίου του 1965, όταν η ομάδα του Μπούκοβι πέρασε από τη Λευκωσία με γκολ του Μποτίνου και στη ρεβάνς, το τελικό 1-1 που έγραψε στο Τσιμεντένιο (sic) Καραϊσκάκης, έδωσε στους ερυθρόλευκους το εισιτήριο για τον Β’ γύρο του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης (ποιo Europa ρε γατάκια, τέσπα). Τρία χρόνια αργότερα, ο αείμνηστος Κώστας Βουτσάς (aka Μασούρος), σκοράρει στα ίδια τσιμέντα. Θα επανέλθω σ’ αυτό.

Στο σήμερα, ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς βρίσκεται σε μίνι-μεταβατική περίοδο, αλλά ΠΡΟΣΟΧΗ, η μαγιά και το «άστρο» της καλοδουλεμένης ομάδας είναι εδώ. Ο Γκιγιέρμε έφυγε, τα «πίσω φτερά» έχουν αλλάξει, ένας 17χρονος βρίσκεται κάτω απ’ τα δοκάρια και έπεται και συνέχεια. Αλλά, η φιλοσοφία της ομάδας και ο προσανατολισμός της παραμένουν αναλλοίωτα χαρακτηριστικά που μεταφράζονται σε: attack, καλή κυκλοφορία, προσπάθεια για δημιουργία, πίεση μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Χάζευα τις προάλλες το ματς με τον Αστέρα. Το σκορ στο 3-0 και στα χασομέρια έβλεπες διάθεση και γι’ άλλα. Στον τελικό του Κυπέλλου, πάρε ΑΕΚ όσους χώρους θέλεις κι έχουν γνώση οι φύλακες. Για την Ομόνοια, δεν έχω τόσο ολοκληρωμένη εικόνα. Από τα κυριότερα που παρακολούθησα στις ευρωπαϊκές της αναμετρήσεις, δείχνει ομάδα σφιχτή, νοικοκυρεμένη, με πρωταρχικό σκοπό «να μη φάμε και βλέπουμε πώς θα βάλουμε». Δεν είναι τυχαίο ότι και τα τρία ματς που έδωσε στα προκριματικά έπρεπε να κριθούν μετά το 90λεπτο.

Στο δια ταύτα.

Κρισιμότατο πρώτο παιχνίδι, η Ομόνοια θαρρώ ότι περισσότερο θα προσπαθήσει να κρατήσει, παρά να αιφνιδιάσει. Αν πάμε σε παιχνίδι υπομονής, το άδειο Καραϊσκάκης θα ευνοήσει τους γηπεδούχους να ψάξουν με ηρεμία για το πρώτο τέρμα. Κάτω από αυτό το πρίσμα, το να σημειωθούν περισσότερα γκολ στο 2^ο ημίχρονο έχει λογική και θα το αγοράσω.

Για τη funbetιά της υπόθεσης, θα ρίξω και κάτι ψιλά στο να βρει δίχτυα ο Μασούρας. Το παιδί, παρόλο που ήθελε δυο τσουβάλια προσπάθειες κατά μέσο όρο για να βρει δίχτυα πέρυσι (νταξ, υπερβάλλω), φέτος δείχνει πολύ-πολύ πιο εύστοχος και το κυριότερο: ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ σχεδόν σε κάθε τελική όταν παίζει. Δύο έβαλε στον Αστέρα, η φόρμα που πάει να χτίσει δεν θα έπρεπε να κοστολογούνταν στο υψηλότατο 4.95 για anytime. Το ρεπορτάζ, μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι λέξεις, τον έχει για βασικό. Κι ας το βάλει… από σπόντα με το κεφάλι, όπως έκανε κι ο – παρά ένα γράμμα – συνεπώνυμός του.

Καλή τηλεθέαση αδέρφια, η μόνη κλασική μουσική που στο άκουσμά της ενώνονται μεταλλάδες, λαϊκοί, κουλτουριάρηδες, ραπάδες και τραπάδες πλησιάζει…

Μονό

22:00 Ολυμπιακός – Ομόνοια: Περισσότερα γκολ στο 2^ο ημίχ. (2.00)

Fun bet

22:00 Ολυμπιακός – Ομόνοια: Μασούρας anytime σκόρερ (4.95)