Ο απίθανος Τζον Μπανκς και πώς αποκάλυψε τη χειραγώγηση αποδόσεων

Ο Τζον Μπανκς πέθανε από την επάρατο τον Αύγουστο του 2003 σε ηλικία 68 ετών. Ένας γίγας… Είχε αρχίσει την καριέρα του στο κυνοδρόμιο του Μάουντ Βέρνον στη Γλασκόβη της Σκωτίας, της οποίας ήταν γέννημα και θρέμμα. Η άνοδος του ήταν ραγδαία διότι είχε μυαλό, αλλά και άντερα και, σύντομα, τη δεκαετία του ’60 και σε πολύ νεαρή ηλικία, καθιερώθηκε ως ένας από τους «μεγάλους» της γενιάς του. Ανέκαθεν ήταν ένας «φανταχτερός» άνθρωπος, ενώ γι’ αυτούς που δεν τον γούσταραν (για παράδειγμα ο Σίριλ Στάιν και η Λάντμπροουκς) ήταν απλά ένας επιδειξίας. Το σέβας όμως που έτρεφαν γι’ αυτόν, τόσο η πλειοψηφία των μπουκ, όσο και οι παίχτες, ήταν πολύ μεγάλο, τεράστιο. Πάντα ήταν διατεθειμένος να δεχτεί θεόρατα στοιχήματα, κυρίως αν ο ίδιος δεν «έβλεπε» το άλογο.

Το 1970 είχε χάσει 60,000 λίρες όταν το θρυλικό άλογο Πέρσιαν Γουόρ (Περσικός Πόλεμος) κέρδισε το Τσάμπιον Χερντλ, τη δεύτερη μεγαλύτερη κούρσα στο φεστιβάλ μετ’ εμποδίων του Τσέλτεναμ («χερντλ» / hurdle = χαμηλά εμπόδια, σε αντίθεση με το «τσέις» / chase που είναι τα ψηλά). Ο λόγος ήταν ότι σε μια προκαταρκτική για το Τσάμπιον Χερντλ κούρσα στο Νότιγχαμ, ο Πέρσιαν Γουόρ είχε τρέξει μαζί με το δικό του άλογο, τον Όριεντ Γουόρ. Ο Τζόκεϊ του αλόγου του Μπανκς τού είπε ότι στην ευθεία, και ενώ τα δύο άλογα πήγαιναν μαζί, είχε ακούσει τον Πέρσιαν Γουόρ να «γουργουρίζει» ύποπτα. Με αυτή την αναφορά ο Μπανκς πείστηκε ότι άξιζε το ρίσκο να κοντράρει τον Πέρσιαν Γουόρ στη μεγάλη συνάντηση και τα έχασε χοντρά, διότι το άλογο κέρδισε με το έτσι θέλω. Ο Μπανκς, όμως, ήταν μεγαλόψυχος, πολύ κύριος στην ήττα. Το ίδιο βράδυ, όταν έκατσε να φάει στο ξενοδοχείο Κουίνς στο Τσέλτεναμ, είδε τον ιδιοκτήτη του Πέρσιαν Γουόρ να τρώει με φίλους σ’ ένα άλλο τραπέζι. Τους έστειλε την ακριβότερη σαμπάνια του κελαριού…

 Τον ίδιο μήνα κόντεψε να χάσει σχεδόν τα τριπλάσια, όταν δέχτηκε στοιχήματα που θα του στοίχιζαν 156,000 λίρες πάνω στο άλογο του θρυλικού τζόκεϊ Λέστερ Πίγκοτ. Ήταν στον ισοζυγισμό Λίνκολν στο Ντόνκαστερ, μια κούρσα ενός μιλίου (1600+ μέτρων), η πρώτη μεγάλη τζογαδόρικη κούρσα της σεζόν του «flat» (χωρίς εμπόδια). To άλογο ήταν ο «Πρίγκηπας των Γάλλων» (Prince de Galles), με αναβάτη όπως είπαμε τον επί σειράν ετών τσάμπιον τζόκεϊ Λέστερ Πίγκοτ (ίσως ο μεγαλύτερος αναβάτης που έζησε ποτέ) και ήταν ο μεγάλος «ψίθυρος». Παίχτηκε πολλά λεφτά, κυρίως τις μέρες πριν την κούρσα και βέβαια την ημέρα της κούρσας. Η απόδοση του έπεφτε σταθερά παντού, αλλά ο Μπανκς «δεν τον πίστευε» και κράτησε τη δική του απόδοση του σχετικά ψηλά. Ένας από τους «ένθερμους υποστηρικτές» του αλόγου στο στοίχημα ήταν ο Σίριλ Στάιν και η εταιρία του, η Λάντμπρουκς. Ο «Πρίγκηπας» κι ο Πίγκοτ απέτυχαν για ένα λαιμό (αν θυμάμαι καλά ο Πίγκοτ ουδέποτε κέρδισε το Λίνκολν) και ο «Μπάνκσι» έστειλε φιλάκια στον προαιώνιο εχθρό του, το Στάιν και τη Λάντμπροουκς του.

Είχε και πρακτορεία ο Μπανκς, 34 τον αριθμό τα οποία πούλησε στη «Μέκκα» το 1972 για ένα εκατομμύριο λίρες. Τρομακτικά λεφτά για εκείνη την εποχή. Το γραφείο του ήταν στη Γλασκόβη φυσικά, στην οδό Σοκιεχόλ, και ήταν ένας σκαπανέας του στοιχήματος. Αυτός είχε εφεύρει το χάντικαπ στο ποδοσφαιρικό στοίχημα, αυτό που παίζουν σήμερα οι Κινέζοι και το κάθε καρυδιάς καρύδι. Έπαιζε οτιδήποτε του γυάλιζε στο μάτι. Οι Βρετανοί λατρεύουν το χορό τους και στο ΜπιΜπιΣι υπήρχε ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα διαγωνισμού χορού, το περίφημο Come Dancing (Ελάτε να Χορέψουμε), όπου ομάδες ερασιτεχνών χορευτών διαγωνίζονταν σε διάφορες αίθουσες χορού σε όλη τη χώρα. Ο Μπανκς το έπαιζε! Στοίχημα για ταγκό, στοίχημα για βαλς, στοίχημα για σάμπα, για πόλκα και για ρούμπα και στοίχημα για το κορυφαίο ζευγάρι και ομάδα της βραδυάς! Επίσης, ήταν ο πρώτος που έπαιξε «λάιβ» στοίχημα στη Βρετανία. Το γραφείο του είχε μείνει ανοιχτό όλο το βράδυ για τον αγώνα μποξ μεταξύ Μουχαμάντ (ή Μοχάμεντ) Αλί και Σόνι Λίστον. Το 1965, ένας αετός, ο Γκόλντι, είχε δραπετεύσει από το ζωολογικό κήπο του Λονδίνου. Ο Μπανκς έπαιρνε στοιχήματα για το πόσες ώρες ή μέρες θα περνούσαν πριν πιάσουνε το πουλί!!!

Τις δεκαετίες του ’60 και ’70 ο Μπανκς ήταν ο «αρχηγός» στα ιπποδρομιακά κάγκελα και αυτό δεν άρεσε πολύ στο Στάιν και τη Λάντμπροουκς. Η αυτοδιαφήμιση του Μπανκς ήταν μοναδική. Στους ιπποδρόμους έδινε ροζέτες στους αλογομούρηδες που στοιχημάτιζαν μαζί του, κίτρινες ροζέτες που έλεγαν «Ο Τζον Μπανκς είναι ο μπούκης μου»!!! Το κίτρινο ήταν το αγαπημένο του χρώμα, γι’ αυτό και η Ρολς Ρόις του ήταν κίτρινη! Και όπως είπαμε χθες, ανάλογα με την απόσταση ταξίδευε στους ιπποδρόμους είτε με την κίτρινη Ρολς Ρόις, είτε με μια σπορ Τζάγκουαρ E-Type, είτε με ιδιωτικό αεροπλάνο. Γι’ αυτό και του κόλλησαν το παρατσούκλι «Ο Ιπτάμενος Σκωτσέζος» (Παρωδία του μύθου και της όπερας του Ριχάρδου Βάγκνερ «Ο Ιπτάμενος Ολλανδός»). Ο Σίριλ Στάιν και η Λάντμπρουκς, μαζί και άλλοι μεγάλοι μπουκ, προσπαθούσαν για χρόνια να τον «βάλουν στη θέση του», αλλά απέτυχαν παταγωδώς. Μέχρι που στήθηκε ο άνθρωπος και αποκλείστηκε από τους ιπποδρόμους για τρία χρόνια (1978-1981) με την κατηγορία ότι πλήρωνε το τσάμπιον τζόκεϊ (στα μετ’ εμποδίων) Τζον Φράνκομ για πληροφορίες. Λες και οι άλλοι μπουκ δεν το έκαναν…

Η ιστορία που ακολουθεί δείχνει το πώς ο Μπανκς τους έπαιζε όλους στα δάχτυλά του, κυρίως τον Σίριλ Στάιν και τη Λάντμπροουκς: ο Μπανκς πήρε χαμπάρι ότι, εκτός από τους δικούς τους ανθρώπους, που τους ξέρανε όλοι, η Λάντμπροουκς του Σίριλ Στάιν χρησιμοποιούσε έναν άλλο, ανεξάρτητο μπουκ, για να ποντάρει ούτως ώστε να χειραγωγηθεί μια απόδοση στον ιππόδρομο, προς όφελος των πρακτορείων (διαβάστε το προηγούμενο, όσοι δεν το κάνατε ήδη). Τίποτα δεν ξέφευγε του Μπάνκς, ο οποίος αποφάσισε να «τεστάρει» τη συμμαχία. Σε μια συνάντηση στον ιππόδρομο του Νιουκάστλ, έτρεχε ένα άλογο του Μπανκς, ο «Θίκα». Το προηγούμενο βράδυ ο Μπανκς είπε σ’ ένα από τα πρωτοπαλλήκαρά του, ονόματι ΜακΆλιστερ, που όλοι ξέρανε ότι εργαζόταν γι’ αυτόν, να ποντάρει 100 λίρες πάνω στο «Θίκα» πολύ νωρίς το πρωί, στον μπουκ που υποψιαζόταν ότι έκανε δουλειές στα μουλωχτά για το Στάιν. Και ο ΜακΆλιστερ όντως έπαιξε το άλογο πρωί-πρωί, τηλεφωνώντας στον ύποπτο μπουκ. Ήταν σωστός ο γίγας, το τρικ πέτυχε.

 Μόλις άνοιξε η αγορά στον ιππόδρομο, οι εκπρόσωποι της Λάντμπροουκς έτρεχαν δεξιά αριστερά και φόρτωναν τον «Θίκα» με στοιχήματα. Ένας από αυτούς πήγε στο Μπανκς που φώναζε απόδοση 7/2 (4,50). «Θέλω εφτά χιλιάδες στις δύο χιλιάδες λίρες» είπε στο «Μπάνκσι» ο άνθρωπος της Λάντμπροουκς. «Πολλά είναι» είπε ο κατά τα άλλα άφοβος Μπανκς, που δέχτηκε μόνο… 50 λίρες και αμέσως φώναξε μειωμένη απόδοση 3/1 (4,00). Ο άνθρωπος της Λάντμπροουκς, πεπεισμένος ότι ο Μπανκς ήξερε ότι θα κέρδιζε το άλογό του, του είπε: «Εντάξει, τώρα θέλω έξι χιλιάδες στις δύο χιλιάδες λίρες», δηλαδή 2,000 στη μειωμένη απόδοση του 3/1. «Μπα», είπε ο Μπανκς, «πολλά είναι, παίρνω μόνο πενήντα λίρες». Τις πήρε κι αυτές και φώναξε νέα απόδοση 5/2 (3,50). Ο άνθρωπος του Στάιν επέμεινε: «Πέντε χιλιάδες στις δύο χιλιάδες λίρες» είπε. «ΕΧΕΙΣ ΣΤΟΙΧΗΜΑ, ΔΙΚΕ ΜΟΥ» είπε ο Μπανκς και το πήρε όλο. Και ο άνθρωπος της Λάντμπροουκς πήγε πίσω στη θέση του στο κάγκελο, περιμένοντας νέες οδηγίες από τα κεντρικά.

Εν τω μεταξύ, η αναμπουμπούλα στα γραφεία της Λάντμπροουκς στο Χάροου ήταν πολύ μεγάλη, διότι όλοι είχαν πεισθεί ότι ο Μπανκς ετοίμαζε μπόσικη δουλειά με το άλογό του. Οπότε στείλανε μήνυμα στον εκπρόσωπό τους να παίξει το άλογο κι άλλα λεφτά, να ξεφτιλίσει την απόδοση. Πήγε, λοιπόν, ο άνθρωπος στον Μπανκς και τον ρώτησε: «Πόσο τον έχεις τον Θίκα τώρα;», περιμένοντας ν’ ακούσει 2/1 (3,00). «Για σένα 3/1 (4,00)» είπε ο Μπανκς, γυρίζοντας την πλάτη του στον εκπρόσωπο της Λάντμπροουκς!!! Και σε λίγο άρχισε να φωνάζει αυξημένες αποδόσεις! Από 3/1 (4,00) στο 7/2 (4,50), στο 4/1 (5,00) και τέλος 5/1 (6,00), όταν αρχικά είχε απορρίψει μεγάλα στοιχήματα στο 7/2 και 3/1!!! Τρελάθηκε ο άνθρωπος και τηλεφώνησε στ’ αφεντικά του: «Το άλογο “πάει περίπατο” στην αγορά, τι κάνουμε τώρα;» (“πάει περίπατο στην αγορά” σημαίνει ότι η απόδοση του αλόγου αυξάνεται). Οπότε στη Λάντμπροουκς πίστεψαν ότι ο Μπανκς το είχε παίξει στα πρακτορεία στην τελική τιμή και ανέβαζε την απόδοση σκόπιμα για να πληρωθεί περισσότερα. Μια από τις συνηθισμένες SP δουλειές του! Και δόθηκε η εντολή: «Φορτώστε το άλογο, σκοτώστε το βρωμοσκωτσέζο, το έχει παίξει έξω στα πρακτορεία μας και πάει για δολοφονία». Και το τι λεφτά πέσανε πάνω στον Θίκα δεν λέγεται.

Επίλογος: ο Θίκα τερμάτισε τρίτος ή τέταρτος από το τέλος και ο Μπανκς δεν τον είχε παίξει ούτε μια λίρα! Απλά έστησε τη Λάντμπροουκς του Σίριλ Στάιν, έχοντας σκαρφιστεί τη συμμαχία τους με τον άλλο μπουκ για χειραγώγηση αποδόσεων!

Δεν ήταν μόνο το Σίριλ Στάιν και τη Λάντμπροουκς που «πείραζε» ο Μπανκς. Σχεδόν όλοι οι μεγάλοι είχαν φτύσει αίμα μαζί του. Ο πιλότος του ιδιωτικού αεροπλάνου του, ήταν ένας πρώην πιλότος της αυστραλιακής αεροπορικής εταιρίας Qantas. Τζον Γκρίντον ήταν τ’ όνομά του και πάντα φορούσε στολή πιλότου. Σιγά σιγά τον έμαθαν όλοι, διότι όταν κατέβαζε τον Μπανκς σε ιππόδρομο, περνούσε εκεί την ώρα του και τον βλέπανε μαζί με τον Σκωτσέζο. Δεν ήταν παίκτης, όμως. Μια μέρα, λοιπόν, στο ιπποδρόμιο του Θερσκ, ο Μπανκς είπε στον Γκρίντον: «Ξέρεις τον μπουκμέικερ τον κύριο Τζόις; Ήτανε στο αεροπλάνο μας πριν λίγες μέρες. Πάρε αυτό το πεντόλιρο και πήγαινε βρες τον και παίξε μαζί του το άλογό μου το Στάρντεϊλ» (ο κύριος Τζόις ήταν ο Τζον Τζόις, από τα μεγάλα ονόματα μπουκ της κεντρικής και βόρειας Αγγλίας).

Πήγε λοιπόν ο πιλότος και έπαιξε το άλογο του Μπανκς με τον Τζόις, ο οποίος μυρίστηκε «σίγουρο», διότι αφενός ο Γκρίντον ήταν ο πιλότος του Μπανκς και αφετέρου δεν ήταν αλογομούρης. Γιατί έπαιξε τον Στάρντεϊλ, λοιπόν; Οπότε έστειλε τους ανθρώπους του κι έπαιξαν τον Στάρντεϊλ χοντρά λεφτά σε όλους τους άλλους μπουκ. Ο Στάρντεϊλ έτρεξε σαν μουλάρι κι έχασε. Οπότε ο Γκρίντον παραπονέθηκε στον Μπανκς, λέγοντας: «Πίστευα ότι ήξερες κάτι παραπάνω γι’ αυτό το άθλημα, μόλις έχασα πέντε λίρες στο τετράποδό σου». «Μα, το δικό μου πεντόλιρο έχασες, πιλότε», είπε γελώντας ο Μπανκς, ο οποίος είχε παίξει χοντρά λεφτά το νικητή της κούρσας!!! Γιατί το έκανε; Μα, με τον Τζον Τζόις να φορτώνει τον Στάρντεϊλ και να ρίχνει την απόδοσή του, η απόδοση του αλόγου που έπαιξε ο Μπανκς, ανέβηκε ανάλογα! Και ο Τζόις, όχι μόνο δεν έκλαιγε για τα λεφτά που έχασε στον Στάρντεϊλ, αλλά και για εκείνα που πλήρωσε πάνω στον υπερτιμημένο νικητή της κούρσας…

 Για τα μπουκάδικα, τα πρακτορεία στοιχημάτων, ο Μπανκς ήταν που πρωτοείπε «σκέτες άδειες για εκτύπωση λεφτών», μάλιστα όταν ακόμα είχε τα δικά του. Δεν ντρεπόταν να πει την αλήθεια. Λέγεται ότι αυτό ήταν που προκάλεσε το αρχικό ενδιαφέρον της κυβέρνησης για τη φορολόγηση του στοιχήματος στη Βρετανία…

 Όταν του επετράπη πάλι η είσοδος στους ιπποδρόμους, ο Τζον Μπανκς δεν ήταν το ίδιο άτομο. Ναι μεν συνέχισε να είναι ένας εξαιρετικός, άφοβος μπουκ, αλλά έχασε πολύ από το «λούστρο» του, δεν ήταν πια ο παλιός «επιδειξίας». Στα τρία χρόνια της αποπομπής του, «ανακάλυψε τη ζωή». Απέκτησε ένα νέο χόμπι, το γκολφ, και έζησε την οικογενειακή ζωή που πριν τον αποκλεισμό του δεν ήξερε πολύ καλά. Με λίγα λόγια ανακάλυψε ότι υπάρχουν κι άλλα, απείρως πιο ενδιαφέροντα και αξιόλογα πράγματα από το τζόγο.

Όταν έμαθε ότι είχε προχωρημένο καρκίνο στο λάρυγγα, έδιωξε τις νοσοκόμες. Άφοβος και στο θάνατο, επέμεινε να τον φροντίζουν μόνο η γυναίκα του και οι κόρες του και καμιά νοσοκόμα δεν τον πλησίασε μέχρι που έσβησε. Στην κηδεία του, η κόρη του Τζοάνα είπε γι’ αυτόν: «Μάλλον ήταν συνηθισμένος να γίνεται πάντα το δικό του». Ο γιος του, Τζέφ Μπανκς, είναι ο ίδιος μπουκ του κάγκελου, κάτω από «δικό του ατμό» ως Τζέφρι Μπανκς και όχι ως «γιος του Τζον». Ο Σίριλ Στάιν αφυπηρέτησε και ζει κυρίως στο Ισραήλ, ενώ ο γιος του, Τζόναθαν Στάιν, δεν ασχολήθηκε με το μπουκιλίκι, διότι δεν είχε την κλίση ή τη διάθεση. Άντεξαν περισσότερο οι Μπανκς…

Το στοίχημα στον αγγλικό ιππόδρομο παραδοσιακά παίζεται money to money, δηλαδή λεφτά για λεφτά. Όταν η απόδοση είναι 11/8, είναι σύνηθες κάποιος να παίξει «έντεκα λίρες στις οκτώ», «εκατόν δέκα στις ογδόντα», «πενήντα πέντε στις σαράντα», ή «χίλιες εκατό στις οκτακόσιες». Ο σωστός ο παίκτης δεν λέει «πενήντα λίρες στο 11/8», αλλά μιλάει για λεφτά που ταιριάζουν σε λεφτά, για το ποσό που θα κερδίσει σύμφωνα με το ποσό που παίζει. Στο 9/4 λες «ενενήντα λίρες στις σαράντα», στο 7/4 λες «εφτακόσιες λίρες στις τετρακόσιες», ή «τριακόσιες πενήντα στις διακόσιες» κ.ο.κ. Και όποιος πεθάνει, και όλοι θα πεθάνουμε μια μέρα, αν συναντήσει τον Τζον Μπανκς στο υπερπέραν να μη τολμήσει να του πει ότι έπαιξε ποτέ τετράδες με 50% γκανιότα σε συνεργάτη της Λάντμπροουκς του Σίριλ Στάιν στην Ελλάδα, διότι θα γίνει της πουτάνας στην κόλαση…

Δημοσιεύτηκε στις 1/6/2005