Σίτι, Πεπ μην το αλλάξεις, δεν χρειάζεται

Κάθε φορά όταν γίνεται μία συζήτηση για το πόσο καλός είναι ο Πεπ Γκουαρδιόλα πολλές φορές ακούγεται η εξής φράση: Μετά την Μπαρτσελόνα στο Τσάμπιονς Λιγκ δεν έχει πραγματοποιήσει καμία μεγάλη επιτυχία. Στην Μπάγερν απέτυχε να φτάσει τελικό και να το κατακτήσει, στην Μάντσεστερ Σίτι το ίδιο. Στα αγγλικά media κάθε χρόνο γίνεται αυτή η συζήτηση. Αν ο Πεπ είναι ο κατάλληλος να οδηγήσει τους «πολίτες» στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρει στον όσο καιρό θα παραμείνει στο Μάντσεστερ, αυτή την στιγμή όμως για ένα πράγμα είμαι βέβαιος, ότι Πέπ δεν χρειάζεται να το αλλάξεις, δεν χρειάζεται να διαφοροποιήσεις το αγωνιστικό σου σχέδιο.

Επηρεάστηκε από τον περίγυρο

Την προηγούμενη σεζόν στην νοκ – άουτ φάση του Τσάμπιονς Λιγκ προσωπική μου άποψη είναι ότι επηρεάστηκε, διότι άνθρωπος είναι και αυτός, από τον περίγυρο. Τι εννοώ; Όπως έγραψα και στον πρόλογο, κάθε χρόνο όταν έρχεται αυτή η περίοδος, δηλαδή οι νοκ – άουτ αναμετρήσεις, πάντα γίνεται αυτή η συζήτηση στα media ότι ο Γκουαρδιόλα και το σχέδιο του δεν είναι ικανό να φέρει επιτυχίες σε αυτά τα παιχνίδια. Δεν μπορεί παρά να φτάνει όλη αυτή η μουρμούρα και στα αυτιά του Ισπανού προπονητή. Και αυτός να είναι ο λόγος που αποφάσισε στα παιχνίδια με την Ρεάλ και την Λυών, κυρίως με αυτή, να αγωνιστεί με ένα σχέδιο και ένα σύστημα που δεν είχε εφαρμόσει σε κανέναν άλλον αγώνα μέσα στην σεζόν.

Στο παιχνίδι με την Ρεάλ μέσα στο «Μπερναμπέου» κατέβηκε η Σίτι με ένα περίεργο 4-4-2, που δεν είχε εφαρμόσει σε κανένα άλλο παιχνίδι ως τότε. Και με τοποθετήσεις ποδοσφαιριστών σε θέσεις που κάπως ξένισαν. Για παράδειγμα ενώ είχε τον Ζεσούς στην αρχική ενδεκάδα, τον έβαλε να παίξει ως αριστερό εξτρέμ, τοποθετώντας ως δίδυμο στην κορυφή τους Μπερνάρντο Σίλβα και Ντε Μπρούιν. Απόφαση που εμπεριείχε πολύ ρίσκο με δεδομένο ότι το εφάρμοσε για πρώτη φορά και μάλιστα σε έναν τόσο κρίσιμο αγώνα. Και δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι το 73^ο λεπτό όπου προέβη σε αλλαγή του σχηματισμού, βάζοντας τον Στέρλινγκ και πηγαίνοντας σε αυτό που δούλευε εκείνη τη σεζόν, δηλαδή 4-3-3 με κανονικό φορ, τον Ζεσούς, κανονικούς εξτρέμ και τον Ντε Μπρούιν στην τριάδα στα χαφ, η Σίτι έχανε με 0-1 και κατάφερε σε δέκα λεπτά να το ανατρέψει.

Στο παιχνίδι με την Λυών, το οποίο ήταν μονό και όποια λάθος επιλογή θα κόστιζε, ο Γκουαρδιόλα αποφάσισε να πειράξει το σύστημα ακόμα πιο πολύ, πηγαίνοντας σε ένα 3-4-2-1 που είχε εφαρμόσει ελάχιστα μέσα στην σεζόν. Επιλογή που βάσει αποτελέσματος, ήττα με 1-3, αλλά και εικόνας μέσα στον αγωνιστικό χώρο δεν βγήκε. Η Σίτι έχασε την επιθετικότητα και την δημιουργία που συνήθιζε να εμφανίζει, ενώ παράλληλα δεν εξασφάλισε και την αμυντική ασφάλεια που θα επιθυμούσε ο Πεπ όταν αποφάσιζε να κατεβάσει με αυτόν τον τρόπο την ομάδα του. Μέχρι το 65΄είχε φτιάξει μόνο μία καθαρή ευκαιρία, ενώ μάλιστα βρισκόταν και πίσω στο σκορ. Και δεν είναι τυχαίο που ο Γκουαρδιόλα προέβη σε αλλαγή σχηματισμού κατά την διάρκεια του δευτέρου ημιχρόνου, όπου άλλαξε τον Φερναντίνιο με τον Μαχρέζ, επαναφέροντας το κλασικό, στον καιρό του στην ομάδα σχηματισμό, το 4-3-3. Αλλαγή που δείχνει, όπως και στο αγώνα με την Ρεάλ που ανέλυσα πιο πάνω, ότι δεν πέτυχε η επιλογή του. Στον αγώνα με την Λυών, βέβαια, του κόστισε και την πρόκριση.

Να πάει με αυτό που έχει δουλέψει

Φέτος, τώρα που έφτασε στους «8» οφείλει να πάει με αυτό που έχει δουλέψει μέσα στην σεζόν. Δεν χρειάζονται αλλαγές και πειραματισμοί. Η εικόνα που βγάζει η Σίτι στο χορτάρι σε όλη την σεζόν μας δείχνει ότι είναι η καλύτερη ομάδα αυτή την στιγμή στον πλανήτη. Είναι στο υψηλότερο επιπέδο από κάθε άλλη. Μόνο η Μπάγερν τούτη την στιγμή δείχνει ότι μπορεί να φτάσει στο δικό της επίπεδο. Δεν είναι όμως, διότι έχει προβλήματα σε συγκεκριμένους τομείς που στην αγγλική ομάδα δεν υφίστανται.

Ποιος είναι ο σχηματισμός που έχει δουλέψει σε όλη την διάρκεια της σεζόν; Το κλασικό 4-3-3 που εφαρμόζει σε όλες του τις χρονιές στην Αγγλία. Φέτος με ένα δεκάρι στα χαφ, αντί για δύο που έβαζε παλαιότερα. Ένα σχήμα, που πολλές φορές είναι χωρίς καθαρό επιθετικό, διότι κανείς από Αγουέρο και Ζεσούς δεν είναι σε καλή κατάσταση. Βέβαια και ένας από τους δύο να αγωνιστεί δεν θα σημαίνει αυτό ότι πάλι το αλλάζει ο Πεπ. Ο σχηματισμός παραμένει ο ίδιος, με ή χωρίς καθαρό φορ. Και με αυτόν πρέπει να πάει ο Πεπ. 4-3-3 με Ρόντρι, Γκιντογκάν στα χαφ, Κανσέλο, Ντίας στην άμυνα, Ντε Μπρούιν, Μπερνάρντο Σίλβα, Στέρλινγκ στην επίθεση ως σταθερές. Και γύρω από αυτούς ο οποιοσδήποτε. Μπορεί να επιλέξει είτε Στόουνς είτε Λαπόρτ δίπλα στον Ντίας, Φόντεν ή Μαχρέζ, ή σχήμα με Ζεσούς ή Αγουέρο στην κορυφή. Τα πρόσωπα αλλάζουν, όχι η διάταξη. Αυτή πρέπει να παραμείνει ως έχει. Γιατί με αυτήν η ομάδα βγάζει την καλύτερη εικόνα στον αγωνιστικό χώρο σε όλη την Ευρώπη. Και αυτή μπορεί να την οδηγήσει και στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ..