Και σούσι και σάμπα! Όταν η J-League γίνεται… latin

Από την επίσημη γέννησή της το 1993, η ιαπωνική J -League φιλοξενεί Βραζιλιάνους παίκτες στις ομάδες της, κάτι που διατηρείται μέχρι σήμερα. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν τόσοι παίκτες από τη χώρα της Λατινικής Αμερικής, οι οποίοι έπαιξαν στην Ιαπωνία και συχνά ήταν πολύ σημαντικά ονόματα, που έχουν γράψει ένα μικρό μέρος της ιστορίας στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Όλα αυτά δεν είναι αποτέλεσμα καθαρής τύχης, αλλά προέρχονται από μια πραγματικά βαθιά σχέση μεταξύ της Ιαπωνίας και της Βραζιλίας σε ποδοσφαιρικό επίπεδο. Πριν φτάσουμε στη σημερινή εποχή επομένως, είναι πολύ σημαντικό να εξηγήσουμε πόσο βαθιά είναι αυτή η σχέση μεταξύ των δύο ποδοσφαιρικών ενώσεων και πέραν αυτής, με αναφορά σε ιστορικές πηγές που μπορούν να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε τους λόγους αυτής της ισχυρής σχέσης.

Ιαπωνία και Βραζιλία: Μια ιστορική σχέση

Η σχέση μεταξύ Ιαπωνίας και Βραζιλίας μπορεί να χαρακτηριστεί ιστορική, δεδομένου ότι οι δύο χώρες είναι φίλοι από αμνημονεύτων χρόνων. Οι διπλωματικές σχέσεις μεταξύ Ιαπωνίας και Βραζιλίας ξεκίνησαν επίσημα το 1895 με την υπογραφή της Συνθήκης Φιλίας, Εμπορίου και Ναυσιπλοΐας στο Παρίσι. Οι πρώτες σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών αφορούσαν τα ζητήματα μετανάστευσης των Γιαπωνέζων στη Βραζιλία, ενώ στο κατώφλι του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου υπήρχαν περίπου 190.000 Ιάπωνες μετανάστες στη χώρα της Νότιας Αμερικής, Σήμερα στη Βραζιλία περισσότεροι από 1,6 εκατομμύρια Βραζιλιάνοι είναι ιαπωνικής καταγωγής.

Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι όλα αυτά είχαν σημαντική επίδραση στη σχέση μεταξύ των δύο χωρών και υπάρχουν επίσης δύο συγκεκριμένες αποδείξεις επί τούτου. Σήμερα η Βραζιλία έχει τη μεγαλύτερη κοινότητα Γιαπωνέζων εκτός της Ιαπωνίας και ταυτόχρονα η Ιαπωνία φιλοξενεί τη μεγαλύτερη κοινότητα Βραζιλιάνων εκτός Βραζιλίας. Όπως όλες οι φιλίες, ακόμη και αυτή μεταξύ Ιαπωνίας και Βραζιλίας είχε τα προβλήματά της, και το 1942 μετά την επίθεση των Γιαπωνέζων στο Περλ Χάρμπορ πολλές ιαπωνικές οικογένειες στη Βραζιλία συνελήφθησαν και απελάθηκαν.

Με την πάροδο των χρόνων η σχέση επέστρεψε στη κανονικότητα και σήμερα πλέον υπάρχει βαθιά εκτίμηση και συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών. Κάπως έτσι μια «συνεργασία» γεννήθηκε και σε ποδοσφαιρικό επίπεδο, πολύ πριν από τη γέννηση της J-League και ξεκινά μεταξύ της δεκαετίας του ’60 και του ’70 με την άφιξη ορισμένων παικτών, οι οποίοι θεωρούνται οι πρόδρομοι αυτής.

Οι πρόδρομοι της σχέσης Ιαπωνίας-Βραζιλίας

Ο πρώτος Βραζιλιάνος παίκτης που έπαιξε στην Ιαπωνία ήταν ο Νέλσον Νταϊσίρο Γιοσιμούρα. Γεννήθηκε στο Σάο Πάολο στις 16 Αυγούστου 1947 και ήταν απόγονος Γιαπωνέζων μεταναστών. Ο Γιοσιμούρα παράλληλα με την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής (ξεκίνησε στη Γκρέμιο Ρεκρεατίβο Τόκυο, ομάδα αποτελούμενη από Ιαπωνο-Βραζιλιάνους ερασιτέχνες), εργάστηκε ως βιομηχανικός εργάτης στη πετρελαϊκή εταιρεία Yanmar, καταρχήν στο βραζιλιάνικο υποκατάστημα και στη συνέχεια στην έδρα της εταιρείας στην Ιαπωνία. Εκεί ξεκινά να παίζει για τη Yanmar Diesel (τη σημερινή Τσερέζο Οζάκα), την ομάδα του εργοδότη του, και παρόλο που είναι εντελώς άγνωστος στους συμπατριώτες του, φανερώνει ένα εξαιρετικό επίπεδο και τεχνική.

Το 1970 ο Γιοσιμούρα έλαβε την ιαπωνική υπηκοότητα και άλλαξε το όνομά του από Νέλσον σε Νταϊσίρο, εκπροσωπώντας την εθνική ομάδα μέχρι το 1976 και συνεχίζοντας να εκπλήσσει με την ατομική του τεχνική. Με την Ιαπωνία, ο μέσος έκανε 40 εμφανίσεις και με τα 4 γκολ του παρέμεινε χαραγμένος στη μνήμη των Γιαπωνέζων για τη ποιότητά του. Επίσης στη Yanmar ήρθε το 1969 ο αμυντικός Κάρλος Εστέβες και το 1971 ο μέσος Τζορτζ Κομπαγιάσι με τον αντίκτυπο τους να είναι εξίσου σημαντικός, παρόλο που μόνο ο τελευταίος έπαιξε για την εθνική ομάδα, κάνοντας το ντεμπούτο του το 1972 εναντίον της Σρι Λάνκα.

Αυτοί οι τρεις παίκτες, ωστόσο, προήλθαν από ομάδες, οι οποίες δεν ήταν ακόμη επαγγελματικές. Υπό αυτήν την έννοια, ο πρώτος παίκτης που προσγειώθηκε στην Ιαπωνία με επαγγελματική εμπειρία πίσω του, ήταν ο Σέρτζιο Ετσίγκο, μέσος που γεννήθηκε το 1945, ο οποίος αποφάσισε να αφήσει τη Κορίνθιανς το 1972 για να παίξει για δύο χρόνια στη Towa Estate Development SC (τη σημερινή Σονάν Μπελμάρε) εντυπωσιάζοντας με τις εμφανίσεις του. Μόλις αποσύρθηκε, ο Ετσίγκο χάρη στην υποστήριξη ενός μεγάλου χορηγού όπως η Coca-Cola, ίδρυσε μια ακαδημία ποδοσφαίρου για παιδιά, έχοντας μεγάλη απήχηση σε όλη την Ιαπωνία και κάνοντας το ποδόσφαιρο πολύ πιο δημοφιλές.

Το 1977 ήταν η σειρά του θρύλου Ρουί Ράμος να προσγειωθεί στην Ιαπωνία και μέχρι σήμερα θεωρείται ένας από τους καλύτερους Ιαπωνο-Βραζιλιάνους παίκτες που έπαιξαν στην Ιαπωνία για λογαριασμό της Γιομιούρι (με την οποία κέρδισε το τρεμπλ το 1987) και της Βέρντι Καβασάκι, τις δύο προηγούμενες «ενσαρκώσεις» της σημερινής Βέρντι του Τόκυο. Το 1989, ο Ρουί Ράμος απέκτησε την ιαπωνική υπηκοότητα και έγινε βασικό γρανάζι των ” Μπλε Σαμουράι”.

Το μεγάλο αστέρι

Το 1991, ο Αρτούρ Αντούνιες Κοΐμπρα, γνωστός σε όλους ως Ζίκο, φτάνει στην Ιαπωνία. Μετά την εμπειρία του στη Φλαμένκο εντάσσεται στην ομάδα της Σουμιμότο, η οποία τον επόμενο χρόνο θα μετονομαστεί σε Κασίμα Άντλερς , μία από τις ιδρυτικές ομάδες της J-League και μία από τις ισχυρότερες και πιο σημαντικές στην ιστορία του ιαπωνικού ποδοσφαίρου. Έτσι ο Ζίκο γίνεται ο πρώτος Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της J-League και στο γήπεδο είναι πραγματικά ασταμάτητος. Επιπλέον, από το 2002 έως το 2006, ο Ζίκο θα αναλάβει τη τεχνική ηγεσία της ιαπωνικής εθνικής ομάδας, με την οποία θα λάβει μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 στη Γερμανία.

Το 1994, ακολουθώντας τη κληρονομιά του Ζίκο, φτάνει ο Λεονάρντο, του οποίου η καριέρα θα απογειωθεί χάρη στις εξαιρετικές εμφανίσεις του με την ομάδα της Κασίμα και θα του επιτρέψει να φορέσει τη φανέλα της Παρί το 1996. Με τις 49 συμμετοχές και τα 30 γκολ ο Λεονάρντο, όπως και ο Ζίκο, κατέχει μια σημαντική θέση στις καρδιές των οπαδών της Κασίμα, που έχουν δει τόσους πολλούς άλλους Βραζιλιάνους να φορούν τη φανέλα της ομάδας τους, συμπεριλαμβανομένων των Ζορζίνιο, Μόζερ, Μπίσμαρκ και Μπεμπέτο.

Άλλα μεγάλα ονόματα της Βραζιλίας που έπαιξαν στη J-League ήταν ο πρώην προπονητής της Βραζιλίας Ντούνγκα, ο οποίος φόρεσε τη φανέλα της Τζούμπιλο Ιβάτα από το 1995 έως το 1998, ο Καρέκα που έπαιξε στη Κασίβα από το 1993 έως το 1996, ο Εντμούντο με τη Τόκυο Βέρντι (2001-2003) και την Ουράβα (2003), ο Χουλκ με τις φανέλες των Καβασάκι (2005), Σαπόρο (2006) και Τόκυο Βέρντι (2007) και τέλος ο Τζο με τη φανέλα της Ναγκόγια από το 2018 έως το 2020, με τον τελευταίο να είναι και η πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία της J-League αφού δαπανήθηκαν για την απόκτηση του 11 εκατομμύρια ευρώ.

Αυτοί είναι μόνο μερικοί από τους Βραζιλιάνους που ξεχώρισαν όλα αυτά τα χρόνια στη J-League, αλλά υπάρχουν τόσοι πολλοί Βραζιλιάνοι παίκτες γενικά που επέλεξαν να συνεχίσουν την καριέρα τους στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου. Εκτός από την ισχυρή σχέση που ενώνει την Ιαπωνία και τη Βραζιλία η παρουσία των Βραζιλιάνων παικτών στη J-League έχει να κάνει με το τρόπο παιχνιδιού που προτιμούν οι ιαπωνικές ομάδες και που είναι εφάμιλλος με το αντίστοιχο βραζιλιάνικο.

Η J-League και οι Βραζιλιάνοι σήμερα

Με κάτι λιγότερο από δύο εβδομάδες να απομένουν για την έναρξη της νέας σεζόν στη J-League, υπάρχουν τόσοι πολλοί Βραζιλιάνοι που θα παίζουν στη κορυφαία κατηγορία. Συγκεκριμένα 52 Βραζιλιάνοι θα λάβουν μέρος σε αυτή και υπάρχουν ήδη νέες προσθήκες. Η Κασίμα απέκτησε το μέσο Ντιέγκο Πιτούκα από την Σάντος, πρόσφατα η νεοφώτιστη Τοκουσίμα Βόρτις ανακοίνωσε την άφιξη του αμυντικού Κακά από την Κρουζέιρο, η Τόκυο απέκτησε τον πρώην αμυντικό της Νάπολι Μπρούνο Ουβίνι και η Κόμπε απέκτησε το ταλαντούχο επιθετικό Λίνκολν από την Φλαμένγκο.

Νέες αφίξεις που αυξάνουν το ήδη ποιοτικό ποσοστό των Βραζιλιάνων που είναι παρόντες στο ιαπωνικό πρωτάθλημα. Επίσης, αυτή τη σεζόν τα μάτια θα στραφούν στον Λεάντρο Νταμιάο, ο οποίος πέρσι σημείωσε 13 γκολ, αλλά και στον Εβεράλντο της Κασίμα, τον καλύτερο Βραζιλιάνο σκόρερ της τελευταίας σεζόν με 18 γκολ και δεύτερο στη λίστα με τους κορυφαίους σκόρερ στη Λίγκα, πίσω από τον Ολούνγκα.

Στους κορυφαίους σκόρερ του περασμένου έτους υπήρχαν 8 Βραζιλιάνοι παίκτες στις πρώτες 15 θέσεις και αυτό δείχνει, πως ότι όχι μόνο ο αριθμός των Βραζιλιάνων παικτών στη Λίγκα αυξάνεται χρόνο με το χρόνο, αλλά και ότι οι παίκτες αυτοί έχουν τη ποιότητα και την αίσθηση του γκολ, γεγονός που είναι και το πιο σημαντικό ζητούμενο για τις ομάδες στις οποίες ανήκουν. Κάθε χρονιά που περνάει λοιπόν η J-League γίνεται όλο και πιο ”λάτιν” και συνολικά στις τρεις πρώτες ιαπωνικές επαγγελματικές κατηγορίες παίζουν περισσότεροι από 80 Βραζιλιάνοι παίκτες. Σημαντικός αριθμός, ο οποίος φανερώνει, ότι οι σχέσεις των δύο χωρών ξεπερνούν το ποδοσφαιρικό επίπεδο.