Η διαιτησία ως αποδιοπομπαίος τράγος

Φτάσαμε κοντά στη συμπλήρωση αυτού του ημερολογιακού έτους, με την ελπίδα ο επόμενος χρόνος να είναι σίγουρα καλύτερος. Γιατί αντικειμενικά δε μπορούμε να ξέρουμε τι θα συμβεί, απλά έχουμε πάντα την ελπίδα ότι θα έρθει κάτι καλύτερο.

Κάτι καλύτερο που πολλά χρόνια περιμένουμε εμείς οι αγνοί, μακριά από ακραίο οπαδισμό, φίλαθλοι του ποδοσφαίρου. Δυστυχώς στην Ελλάδα πάντα θα βρίσκουν τρόπο να επιβεβαιώνουν, τους υγιώς σκεπτόμενους, πως το ποδόσφαιρο παραμένει μια μεγάλη “μπίζνα” και πως ο σεβασμός, προς τον φίλαθλο – οπαδό – αγοραστή, που θα σε τιμήσει με τον οβολόν του, παραμένει τελευταίο μέλημα. Και επιμένω στην λέξη <<αγοραστής>> διότι από τη στιγμή που εσύ πληρώνεις για ένα προϊόν, όποιο και αν είναι αυτό, άμεσα καθίστασαι ως αγοραστής.

Σαφώς το πρωτάθλημα μας είναι δύο, μπορεί και τριών ταχυτήτων οικονομικά. Αυτό δε θα έπρεπε όμως να εμποδίζει τους συλλόγους, να επιδιώκουν κάτι όμορφο για τα μάτια του θεατή. Αντιθέτως, η πλειοψηφία των παιχνιδιών είναι κακής ποιότητας και σαν προϊόν όπως και να το κάνουμε δε πουλάει.

Και εδώ έρχεται να κολλήσει ηθελημένα ο ρόλος της πολυπαθούς διαιτησίας. Να ξεκινήσουμε από τα βασικά… Συμφωνούμε όλοι πως, έχουμε και καλούς και κακούς διαιτητές. Επίσης συμφωνούμε στο ότι, υπάρχουν παιχνίδια που έχουν κριθεί από κακή κρίση αυτών. Αποτέλεσμα όλων αυτών να μπει η χώρα μας σε καθεστώς ευρωπαϊκής εποπτείας. Κάπου εδώ όμως τελειώνει το παραμύθι. Αντίθετα με τη κοινή λογική που θα κρίνει μια ομάδα από την απόδοση της στον αγωνιστικό χώρο, εμείς έχουμε την ελληνική λογική, που λέει πως οποιοδήποτε αποτέλεσμα πλην αυτού που μας συμφέρει, είναι αποτέλεσμα κακής διαιτησίας.

Συγνώμη αν σας χαλάω τη σαπουνόφουσκα που ζείτε, αλλά ρε παιδιά οι ελληνικές ομάδες απλά ΔΕΝ μπορούν. Δε γίνεται σε παιχνίδια που θες κολλύριο και αναισθητικό για να αντέξεις να τα δεις, να υπάρχουν μετά ανακοινώσεις, μηνύσεις, εκπομπές επί εκπομπών και πολλά παρελκόμενα για διαιτητικές αποφάσεις. Απλά δε γίνεται. Στο κάτω κάτω χάνουμε την ουσία του πράγματος, που είναι αυτό καθ’ αυτό το ποδόσφαιρο, σαν άθλημα, θέαμα, ακόμα και σαν μέσο εκτόνωσης καμία φορά. Και όσο οι άμεσα εμπλεκόμενοι μπορούν να επηρεάζουν αρκετούς ακόμα, πως η διαιτησία φταίει για το χάλι μας, παίρνοντας το φταίξιμο από το κακό προϊόν που προσφέρουν, συγνώμη ρε παιδιά, αλλά δεν έχουμε ελπίδες για αναστροφή της κατάστασης.

Οι φίλοι Άγγλοι που έχουν ίσως το καλύτερο από μεριάς θεάματος και ανταγωνιστικότητας προϊόν στην Ευρώπη, κάτι παραπάνω ξέρουν μάλλον. Όταν σέβεσαι τον φίλαθλο – αγοραστή και έχεις σκοπό φυσικά να προσφέρεις ένα σωστό προϊόν σε αυτόν, θα έχεις και την ανάλογη ανταπόδοση.

Γι’ αυτό το λόγο αυτές τις γιορτές κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας. Boxing Day έρχεται, ένα διήμερο γιορτής, όπως κανονικά θα έπρεπε να λογίζεται το ποδόσφαιρο. Από Γενάρη ασχολούμαστε πάλι με τα του οίκου μας και τα σχετικά, που σίγουρα δε θα σταματήσουν.

Ευχές για χαρούμενα Χριστούγεννα, με υγεία και αγάπη για όλους!