Στοίχημα σνούκερ: Ο πρώτος λόγους στους «πεσμένους»

Το βασικό συμπέρασμα που βγήκε από το πρώτο τουρνουά του Q-School στο σνούκερ ήταν ένα. Οι παίκτες που συμμετείχαν πέρυσι στο Tour, είχαν πλεονέκτημα.

Και οι τέσσερις παίκτες που κέρδισαν τις διετείς κάρτες (Γιουάν Σιτζούν, Πίτερ Λάινς, Τζάκσον Πέιτζ, Φρέιζερ Πάτρικ), συμμετείχαν πέρυσι στο επαγγελματικό σιρκουί. Μάλιστα, τρεις από τους τέσσερις χαμένους φιναλίστ ήταν κι αυτοί επαγγελματίες μέχρι τον Μάιο: ο Μίτσελ Μαν, ο Ίαν Μπερνς και ο Μπάι Λανγκνίνγκ.

Μόνο ο «δικός μας», ο Μιχάλης Γεωργίου, δεν είχε καμία παρουσία σε επαγγελματικό τουρνουά τους προηγούμενους εννιά μήνες. Και, με βάση το πώς εξελίχθηκε το τουρνουά, η πορεία του μέχρι τον τελικό στο section του, ήταν έκπληξη.

Δεν ήταν σύμπτωση. Και υπάρχει εξήγηση. Οι παίκτες που δεν συμμετείχαν στο Tour, δεν είχαν τη δυνατότητα να προπονηθούν σε όλη τη διάρκεια της περσινής σεζόν. Μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες, τα κλαμπ στη Βρετανία ήταν κλειστά λόγω της πανδημίας. Και, φυσικά, ελάχιστοι είναι αυτοί που έχουν τραπέζι στο σπίτι τους.

Ας κρατήσουμε αυτό στην άκρη του μυαλού μας πριν ποντάρουμε τα μακροχρόνια στοιχήματά μας για το δεύτερο τουρνουά, το οποίο αρχίζει το πρωί της Τετάρτης. Δεν θα ακολουθήσω αυτήν τη φορά τον Μιχάλη Γεωργίου, καθαρά… για γούρι. Αν είναι να κερδίσει την Tour Card, θα χαρούμε κι αν χάσουμε.

Επίσης, οι επιλογές θα είναι πιο στοχευμένες. Μόνο ένας παίκτης από κάθε section, ύστερα από μελέτη, ώστε να πιάσουμε περισσότερους από έναν νικητή (μόνο ο Γιουάν Σιτζούν μας βγήκε στο πρώτο τουρνουά). Ξεκινάμε λοιπόν:

Ο Μάικλ Γουάιτ δεν ήταν επαγγελματίας πέρυσι, συμμετείχε όμως σε πολλά τουρνουά και έχει αγώνες… στα χέρια του. Στο πρώτο τουρνουά αποκλείστηκε χάνοντας στον ουσιαστικό ημιτελικό με 4-0 από τον Πίτερ Λάινς – ένα αναμφίβολα απογοητευτικό αποτέλεσμα. Πιστεύω, όμως, ότι αυτήν τη φορά θα τα καταφέρει. Είναι θετικό γι’ αυτόν ότι τόσο ο Λάινς όσο και ο Πάτρικ είχαν κληρωθεί στο δικό του section και με την πρόκρισή τους άδειασαν δύο θέσεις δυνατών παικτών. Ο Ντάνιελ Γουέλς, ο Ροντ Λόλερ, ο Σι Τζιαχούι και ο Σάντερσον Λαμ, είναι (θεωρητικά) οι πιο επικίνδυνοι αντίπαλοί του.

Ο Μπίλι Κασλ είναι η επιλογή από το δεύτερο section. Ο εύσωμος Άγγλος έχει κερδίσει το εισιτήριο από το Q-School το 2017 και το 2019 και παρότι απέτυχε να κρατηθεί στο Tour και τις δύο φορές, έδειξε στοιχεία αξιόλογου παίκτη τις λίγες φορές που τον είδαμε στην τηλεόραση. Παίρνω το ρίσκο του πονταρίσματος σ’ αυτόν και λόγω υψηλής απόδοσης (11.00), ενώ οι δυνατοί παίκτες που μπορεί να βρει στον δρόμο του σίγουρα δεν προκαλούν τρόμο. Ο λόγος για τους Λούο Χονγκχάο, Χαμάντ Μία, Ντουέιν Τζόουνς και Πολ Ντέιβισον.

Ο Έντεν Σάραφ είναι η τρίτη επιλογή. Ο Ισραηλινός άσος αγωνιζόταν πέρυσι στο σιρκουί, δεν τα πήγε καλά (γι’ αυτό υποβιβάστηκε), όμως ξέρουμε ότι είναι παίκτης με δυνατότητες. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η κλήρωση, μια και πιθανός αντίπαλός του στον ημιτελικό είναι ο Ιρανός, Σοχέιλ Βάχεντι. Ο οποίος κατά 99% δεν θα κατέβει να τον αντιμετωπίσει, όπως κάνουν όλοι οι συμπατριώτες του όταν κληρώνονται με αντιπάλους από το Ισραήλ, για τους γνωστούς πολιτικούς λόγους! Είναι κι αυτό ένα στοιχείο που μας ωθεί να ποντάρουμε υπέρ του Σάραφ, σε συνδυασμό με την απουσία πολλών δυνατών αντιπάλων, πέραν των Ίαν Μπερνς, Μπάι Λάνγκνινγκ και Τζον Άστλι.

Ο Λέι Πεϊφάν, τέλος, είναι το pick από το section του Μιχάλη Γεωργίου – τον οποίο εξηγήσαμε με ποια λογική δεν επιλέγουμε. Ο νεαρός Κινέζος τα πήγε αρκετά καλά στο πρώτο τουρνουά (αποκλείστηκε στον ημιτελικό από τον Πάτρικ) και έχει το ταλέντο να τα βγάλει πέρα απέναντι σε δυνατούς πιθανούς αντιπάλους όπως ο Μίτσελ Μαν, ο Όλιβερ Μπράουν και ο Άλφι Μπέρντεν (ο οποίος κατέβηκε ελάχιστα προπονημένος, δεν τα πήγε καλά στο πρώτο τουρνουά και το 7.50 της πρόκρισής του δεν αξίζει το ρίσκο). Ίσως εδώ να έχει καλύτερες πιθανότητες πρόκρισης ο Μιχάλης, αλλά είπαμε. Το γούρι!

Το πλήρες πρόγραμμα του τουρνουά, το οποίο ολοκληρώνεται τη Δευτέρα, θα το βρείτε εδώ.