Oπως ο πεινασμένος εργένης τον ντελιβερά…

Το πραξικόπημα, που ανέφερε χθες στον Σπορ FM ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος σχολιάζοντας τις εξελίξεις για την European Super League, δεν θα μπορούσε να αποτυπώσει καλύτερα, και με μία λέξη, το τι βιώνει το ποδόσφαιρο τα τελευταία 24ωρα.

Και οι απορίες έχουν να κάνουν με το timing (γιατί τώρα και όχι μετά τη λήξη της σεζόν), με την ανοργανωσιά (σκόρπια δελτία τύπου συλλόγων αντί για μια εντυπωσιακή press conference) και την τσάτρα πάτρα σύνθεση της ESL με 20 ομάδες από λιγοστές χώρες. Και μερικές σημειώσεις, για να μην καπηλεύομαι περισσότερο τον χώρο εδώ αλλά και τον χρόνο σας.

Πρώτον, το νυν Champions League είναι ήδη μια κλειστή λίγκα. Ξεχνάτε ότι εδώ και τρία χρόνια μόλις 4/32 εισιτήρια των ομίλων βγαίνουν από τα προκριματικά. Μόνο τέσσερα, ενώ μπαίνει απευθείας 4^ος της Αγγλίας και της Ιταλίας. Πόσο πιο κλειστή να γίνει;

Δεύτερον, ακριβώς για να φύγει, κατά τους μεγάλους, το «κεφάλαιο» αν θέλετε, η σάρα και η μάρα από το Champions League, δημιουργήθηκε το Conference League από τη νέα σεζόν (εκεί όπου θα παίζουν οι ελληνικές ομάδες ως επί το πλείστον), επίσης εξυπηρέτηση της UEFA στις μεγάλες.

Και, τρίτον, χθες ψηφίστηκε το νέο Champions League που θα ισχύει από 2024-25 χωρίς ομίλους, σαν μικρή… Euroleague με δέκα σίγουρες αναμετρήσεις και έκτοτε νοκ άουτ. Μια αηδία και μισή, ξανά όπως εξυπηρέτηση της UEFA στις μεγάλες ομάδες της ηπείρου.

Τι άλλο θέλουν η Ρεάλ, η Λίβερπουλ, η Ιντερ κλπ.; Παρά με ουρά, περισσότερα λεφτά, κι αν θεωρούν ότι η JP Morgan θα τους τα φέρει, ας προχωρήσουν στο μπαϊράκι.

Ωστόσο θεωρώ αδιανόητο να μην υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας. Η UEFA δεν διαλέγει ποιες ομάδες παίζουν στα Κύπελλα Ευρώπης, ενημερώνεται από τα μέλη της: από τις ομοσπονδίες, που ήδη τάχθηκαν ενάντια στο εν λόγω πραξικόπημα. Μα ακόμη πιο ενάντια τάχθηκαν οι ίδιοι οι οπαδοί: η της Λίβερπουλ αποσύρουν τα πανό από το «Ανφιντ», οι της Ιντερ καθέτως δηλώνουν ότι δεν θα δουν ούτε αγώνα της ESL.

Το κεφάλαιο ενάντια στο ποδόσφαιρο. Ξέρετε, επειδή αρκετοί είστε μικροί, το Champions League δεν ήταν πάντα έτσι. Κάποτε είχε μόνο νοκ άουτ, με πολλές εκπλήξεις (νομίζω η ΤΣΣΚΑ Σόφιας παραμένει η ομάδα με τις περισσότερες προκρίσεις εις βάρος πρωταθλητριών Ευρώπης), με ανατροπές, με σασπένς. Η UEFA πειραματίστηκε με τους ομίλους: αρχικά δύο, μετά τέσσερις, μετά έξι, μετά οκτώ, μετά β’ φάση ομίλων, η οποία κράτησε λίγα χρόνια, τώρα ξαναψάχνεται. Κακό δεν το λες.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο στο nbozionelos.gr