Euro 1968. Η πρώτη και μοναδική κατάκτηση της Ιταλίας

Διαβάστε για το Euro 1968. Διαβάστε για το Euro του 1968 στο οποίο η Εθνική ομάδα της Ιταλίας κατέκτησε την διοργάνωση για πρώτη φορά

Το πρώτο, το 1960 είχε την ονομασία «Κύπελλο Εθνών Ευρώπης Ανρί Ντελονέ» προς τιμήν του Γάλλου ποδοσφαιρικού παράγοντα, ο οποίος ήταν ο πρώτος που έριξε την ιδέα στο τραπέζι για την διεξαγωγή αυτού του τουρνουά. Το 1964 λεγόταν «Κύπελλο Εθνών Ευρώπης». Τέσσερα χρόνια μετά, το 1968 η UEFA αποφάσισε να διαφοροποιήσει την ονομασία και από τότε άρχισε να αποκαλείται «Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα». Δεν ήταν όμως αυτό το μοναδικό πράγμα που άλλαξε στο Euro 1968.

Τα προκριματικά 

Στα προκριματικά ενώ τις προηγούμενες φορές είχαμε νοκάουτ παιχνίδια, η UEFA λόγω της μεγάλης συμμετοχής (31 ομάδες) υιοθέτησε την επιλογή των ομίλων. Πλέον υπήρχαν εφτά γκρουπ των τεσσάρων ομάδων και ένα των τριών. Οι πρώτες των ομίλων στην συνέχεια θα έπαιζαν έναν νοκάουτ γύρο, ώστε να προκύψουν οι τέσσερις που θα πήγαιναν στην τελική φάση. Στους ομίλους είχαμε και πάλι ορισμένες εκπλήξεις. Εκτός έμεινε η Δυτική Γερμανία σε όμιλο με Γιουγκοσλαβία και Αλβανία, λόγω ενός 0-0 στα Τίρανα την τελευταία αγωνιστική. Το αυτό συνέβη και με την Πορτογαλία του Εουσέμπιο η οποία είχε τερματίσει τρίτη στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966 στα γήπεδα της Αγγλίας. Στους ομίλους αποκλείστηκε και η Ολλανδία του νεαρού τότε (20 ετών) Γιόχαν Κρόιφ.

Η συμμετοχή της Εθνικής

Στους ομίλους συμμετείχε και η Εθνική Ελλάδος αγωνιζόμενη εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης (πρωταθλήτριας Ευρώπης το ΄60 και φιναλίστ το ΄64), της Αυστρίας και της Φινλανδίας. Λόγω της πρώτης, το έργο της πρόκρισης ήταν πολύ δύσκολο. Η Εθνική με παιχταράδες όπως ο Μίμης ο Δομάζος, ο Μίμης Παπαϊωάννου, ο Λουκανίδης, ο Οικονομόπουλος, ο Σιδέρης, ο Καμάρας και με προπονητή τον Λάκη Πετρόπουλο νίκησε στην πρεμιέρα την Φινλανδία στο «Καυταντζόγλειο» με 2-1 χάρη στα τέρματα του Αλεξιάδη. Στους επόμενους δύο εκτός έδρας αγώνες έφερε 1-1 στο Ελσίνκι και ηττήθηκε με 4-0 από τους Σοβιετικούς. Την τέταρτη αγωνιστική διέσυρε με 4-1 την Αυστρία στο «Καραϊσκάκης» με χατ τρικ του Γιώργου Σιδέρη. Έτσι το παιχνίδι με την Σοβιετική Ένωση στις 31 Οκτώβρη του 1967 απέκτησε χαρακτήρα τελικού. Δεν μπόρεσε η Εθνική όμως να κάνει το θαύμα της καθώς ηττήθηκε με 1-0.

Συνεπώς το τελευταίο παιχνίδι κόντρα στους Αυστριακούς στην Βιέννη θα ήταν διαδικαστικού χαρακτήρα. Όμως όπως αποδείχθηκε μόνο τέτοιος δεν ήταν. Οι Αυστριακοί ήθελαν να πάρουν εκδίκηση για το βαρύ 4-1 στην Αθήνα. Το παιχνίδι βέβαια δεν πήγε όπως θα ήθελαν, ήταν 1-1 με συνέπεια να αρχίσουν τα σκληρά μαρκαρίσματα. Ο Λουκανίδης αποβλήθηκε, οι φίλαθλοι τον αποδοκίμασαν, αυτός σήκωσε τέσσερα δάχτυλα, όσο και το σκορ του πρώτου αγώνα, με αποτέλεσμα τα πνεύματα να οξυνθούν. Ένας οπαδός εισέβαλε μέσα στο γήπεδο και χτύπησε τον Γκαϊτατζή. Στην συνέχεια εκατοντάδες άτομα μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο, προκαλώντας επεισόδια, με τον Σιδέρη να δηλώνει έπειτα πως “ήταν θαύμα που δεν μας σκοτώσανε…”.

Οι τέσσερεις που τα κατάφεραν

Οι τέσσερις ομάδες που κατάφεραν τελικά να πάρουν την πρόκριση στην τελική φάση που θα διεξάγονταν στην Ιταλία ήταν η Σοβιετική Ένωση για τρίτη συνεχόμενη φορά (η μοναδική ως τότε που ήταν παρών σε κάθε τελική φάση), ανατρέποντας στην νοκ άουτ αναμέτρηση μετά τους ομίλους, το εις βάρος της 2-0 από την Ουγγαρία. Η Αγγλία, αφήνοντας έξω την κάτοχο του τροπαίου Ισπανία, η Γιουγκοσλαβία και η οικοδέσποινα Ιταλία.

Η τελική φάση

Η τελική φάση διεξήχθη στις 5-10 Ιουλίου του 1968. Ο πρώτος ημιτελικός ήταν ανάμεσα στην Ιταλία και τη Σοβιετική Ένωση στο “Σαν Πάολο” της Νάπολη μπροστά σε 68.582 οπαδούς. Το παιχνίδι, στο οποίο τραυματίστηκε ο εκ των κορυφαίων των Ιταλών, Τζιάνι Ριβέρα, αναγκάζοντας την ομάδα του να αγωνιστεί από πολύ νωρίς με παίκτη λιγότερο, αφού δεν επιτρέπονταν να πραγματοποιηθούν αλλαγές, έληξε 0-0 στα πρώτα ενενήντα λεπτά και οδηγήθηκε στην παράταση.

Ούτε και εκεί σημειώθηκε κάποιο γκολ με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στο… στρίψιμο του νομίσματος, καθώς τότε δεν υπήρχε η διαδικασία των πέναλτι. Οι αρχηγοί, Φακέτι και Σεστέρνιεφ, διάλεξαν κορόνα ή γράμματα, ο διαιτητής έριξε το νόμισμα, αυτό έτυχε γράμματα, τα οποία είχε επιλέξει ο Φακέτι και η Ιταλία ήταν στον τελικό για πρώτη φορά στην ιστορία της.

Στον άλλον ημιτελικό που πραγματοποιήθηκε την ίδια ημέρα, λίγες ώρες μετά, τέθηκαν αντιμέτωπες η Γιουγκοσλαβία με την πρωταθλήτρια κόσμου το 1966, Αγγλία. Οι Γιουγκοσλάβοι επικράτησαν με 1-0 χάρη σε γκολ του Τζάιτς στο 86΄. Η ομάδα του Αλφ Ράμσεϊ, η Αγγλία, αρκέστηκε στην 3η θέση, μετά και την νίκη στον μικρό τελικό με 2-0 επί της ΕΣΣΔ με τέρματα των Τσάρλτον και Χάρστ (έλειπε από τον ημιτελικό). Αυτή η θέση αποτελεί μέχρι και σήμερα την υψηλότερη της Αγγλίας στην διοργάνωση.

Ο τελικός

Ο μεγάλος τελικός διεξήχθη στις 8 Ιουνίου στο Ολίμπικο της Ρώμης ανάμεσα στην Ιταλία και την Γιουγκοσλαβία, παρουσία 68.817 θεατών. Η Ιταλία του προπονητή Βαλκαρέτζι και του κατενάτσιο ως στυλ ποδοσφαίρου με παίκτες όπως τον γκολκίπερ Ντίνο Τζοφ, τον Φακέτι, τον Γκουαρνέρι, τον Ρίβα, τον Ματσόλα αλλά χωρίς τον τρυματία Ριβέρα, ισοφάρισε στο 80΄ χάρη στο τέρμα του Ντομενγκίνι το γκολ του Τζάιτς, στέλνοντας το παιχνίδι στην παράταση. Εκεί όμως το σκορ παρέμεινε ως έχει με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε σε επαναληπτικό αγώνα. Για πρώτη και μοναδική φορά είχαμε διπλό τελικό.

Ιταλία και Γιουγκοσλαβία θα διασταύρωναν τα ξίφη τους ξανά, δύο ημέρες αργότερα, στο ίδιο γήπεδο αλλά με περίπου 36.000 οπαδούς λιγότερους. Εκεί η Ιταλία επιβλήθηκε με 2-0 χάρη σε τέρματα των Ρίβα στο 12΄ και Αναστάζι στο 31΄ και στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης για πρώτη αλλά και τελευταία μέχρι και σήμερα φορά.

1ος αγώνας

Ιταλία: Τζοφ, Αναστάζι, Μπούργκνιχ, Καστάνο, Ντομενγκίνι, Φακέτι, Γκουαρνέρι, Τζουλιάνο, Λοντέτι, Πράτι

Γιουγκοσλαβία: Πάντλιτς, Φάζλαγκιτς, Νταμιάνοβιτς, Παούνοβιτς, Χόλτσερ, Πέτκοβιτς, Μόυσεμιτς, Τζάιτς, Πάβλοβιτς, Ατσίμοβιτς, Τρίβιτς

2ος αγώνας

Ιταλία: Τζοφ, Αναστάζι, Μπούργκνιχ, Πίτσιο, Ντομενγκίνι, Φακέτι, Γκουαρνέρι, Ματσόλα, Ρίβα, Ροζάτο, Σαλβαδόρε

Γιουγκοσλαβία: Πάντλιτς, Φάζλαγκιτς, Νταμιάνοβιτς, Παούνοβιτς, Χόλτσερ, Μόυσεμιτς, Τζάιτς, Πάβλοβιτς, Ατσίμοβιτς, Τρίβιτς, Χόσιτς

Ο πρώτος σκόρερ του Euro 1968

2 γκολ

  • Τζάιτς (Γιουγκοσλαβία)

Η καλύτερη ενδεκάδα του Euro 1968

4-4-2: Τζοφ (Ιταλία) – Φάζλαγιτς (Γιουγκοσλαβία), Μουρ (Αγγλία), Σεστέρνεφ (Γιουγκοσλαβία), Φακέτι (Ιταλία) – Όσιμ (Γιουγκοσλαβία), Ματσόλα (Ιταλία), Ντομενγκίνι (Ιταλία) – Χάρστ (Αγγλία), Ρίβα (Ιταλία), Τζάιτς (Γιουγκοσλαβία)

MVP του Euro 1968

Τζιακίντο Φακέτι. Ο πρώτος full-back του ποδοσφαίρου έκανε την διαφορά σε αυτό το Euro. Πλάγιος οπισθοφύλακας που έπαιρνε όλη την πλευρά, κάτι πρωτοποριακό για εκείνη την εποχή και αρχηγός της Εθνικής Ιταλίας που συν τοις άλλοις ήταν και αυτός που… διάλεξε την σωστή πλευρά του νομίσματος στον ημιτελικό κόντρα στην ΕΣΣΔ, στέλνοντας την ομάδα του στον τελικό. Σε συλλογικό επίπεδο αγωνίστηκε μόνο στην Ίντερ με την οποία κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα και δύο συνεχόμενα Πρωταθλητριών το 1964 και το 1965.

Facts του Euro 1968

  • Για πρώτη και μοναδική φορά είχαμε διπλό τελικό σε Euro ή Mundial.
  • Για πρώτη και μοναδική φορά σε διεθνές επίπεδο κρίθηκε αγώνας στο στρίψιμο του νομίσματος, όπως συνέβη στον ημιτελικό της διοργάνωσης ανάμεσα σε Ιταλία και Σοβιετική Ένωση.
  • Στα προκριματικά, σε παιχνίδι της Σκωτίας με την Αγγλία στο “Χάμντεν Παρκ” της Γλασκώβης, βρέθηκαν στο γήπεδο 130.711 θεατές. Προσέλευση που αποτελεί ρεκόρ σε αγώνα Euro μέχρι και σήμερα.
21+ | Αρμόδιος Ρυθμιστής ΕΕΕΠ | Κίνδυνος εθισμού & απώλειας περιουσίας | Γραμμή βοήθειας ΚΕΘΕΑ: 210 9237777 | Παίξε Υπεύθυνα
* Ισχύουν όροι και προϋποθέσεις