Η «Βασίλισσα» της Γαλικίας που έχασε το στέμμα

«Το 1906 ιδρύθηκε από την tοπική κοινότητα της Γαλικίας η Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, ξεκινώντας για ένα όνειρο.

94 χρόνια αργότερα αυτό θα πραγματοποιηθεί, όταν το καμάρι της Γαλικίας κατακτά το πρωτάθλημα, μπαίνοντας σφήνα ανάμεσα στις δύο υπερ-δυνάμεις του Ισπανικού πρωταθλήματος, Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα. Ωστόσο η  Ντέπορ, 20 χρόνια μετά το πρωτάθλημα και τις επιτυχίες της, παλεύει στις μικρές κατηγορίες της Ισπανίας, έχοντας και πάλι ένα όνειρο. Να γυρίσει μία μέρα στα μεγάλα σαλόνια της La Liga, εκεί που ανήκει..

Ο Χοσέ Αμπάλο, ξεκίνησε από την Γαλικία για το Λονδίνο για σπουδές, το 1904. Το νεοσύστατο τότε ποδόσφαιρο τον γοήτευσε και τον ενέπνευσε. Όταν γύρισε, αποφάσισε να το μάθει σε όλους τους φίλους και στην συνέχεια στην τοπική κοινότητα, σε μια αρένα που χρησιμοποιούταν κυρίως για ταυρομαχίες.

Έτσι το 1906, ιδρύεται στην Γαλικία, η πρώτη ποδοσφαιρική ομάδα της Πόλης. Η ομάδα θα ονομαστεί από τον Βασιλιά Αλφόνσο Ρεάλ Ντεπορτίβο Λα Κορούνια. Η «Ντέπορ» αγωνίστηκε για πρώτη φορά σε υψηλό επίπεδο, το 1928 ντεπουτάροντας στην Σεγούντα Ντιβιζιόν, δεύτερη κατηγορία της Ισπανίας. Η ομάδα έμεινε στάσιμη για αρκετά χρόνια, 13 συγκεκριμένα και τελικά το 1941 την πανηγύρισε πηγαίνοντας στην μεγάλη κατηγορία του Ισπανικού πρωταθλήματος. Εκείνα τα χρόνια η ομάδα της Γαλικίας, χρησιμοποιούσε παίκτες από τις ακαδημίες, με τα «φυτώρια» της να αποδεικνύονται τρομερά, αφού έβγαλε πολλά διαμαντάκια. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα των Ακούνια και Αμαράνθο, με τον πρώτο να κατακτά το ιδιαίτερο βραβείο «Ρικάρντο Θαμόρα» και τον δεύτερο να πηγαίνει στην Ρεάλ Μαδρίτης και να κατακτά όλους τους τίτλους. Αξίζει να σημειωθεί πως ο μοναδικός Ισπανός παίκτης που έχει κατακτήσει την χρυσή μπάλα, Λουίς Σουάρεθ έχει ξεκινήσει από τις ακαδημίες της «Ντέπορ».

Το καλοκαίρι του 1988 και μετά από μια περίοδο δύσκολη και άσχημη για όλους στην Λα Κορούνια, με τις καθιερωμένες προεδρικές εκλογές να μην φαίνονται πως μπορούν να εκλέξουν κάποιον ικανό πρόεδρο. Ο Σέζαρ Λεντόιρο ένας άνθρωπος ο οποίος ήταν γεννημένος και μεγαλωμένος στην πόλη της Κορούνια εκλέγεται ως νέος πρόεδρος και αρχίζει τα δικά του “θαύματα “. Η στήριξη από την τοπική κοινότητα ήταν μοναδική. Ανανέωση μελών, οπαδική αφύπνιση των φιλάθλων, ξεκίνημα μιας νέας αρχής στην ιστορία του συλλόγου. Η Ντεπορτίβο είχε τέτοια ανάγκη για αναγέννηση, που όλος ο κόσμος συσπειρώθηκε γύρω από τον Λεντόιρο με ένα σύνθημα ” Μια ομάδα που θα ανήκει σε όλους “.

Ο Αρσένιο Ινγκλέσιας ανέλαβε τα ηνία και τον πάγκο της ομάδας και σιγά σιγά η Ντέπορ επέστρεφε. Μετά απο δεκαεννέα ολόκληρα χρόνια εκτός πρώτης κατηγορίας (1973) η ομάδα γύρισε το 1992. Έναν χρόνο μετά την επιστροφή της στα κορυφαία σαλόνια, η ομάδα τερματίζει στην 3η θέση του βαθμολογικού πίνακα, επίδοση που αποτελεί καλύτερη μετά την 4η θέση του 1942! Στα δύο χρόνια που ακολουθούν η Ντέπορ τελειώνει την σεζόν στην δεύτερη θέση, προκαλώντας το απόλυτο αμόκ στους οπαδούς της.

Η βάση αυτής της επιτυχίας ήταν το πλάνο του προέδρου της ομάδας, αφού τα έσοδα πολλαπλασιάστηκαν και έγινε ένα ωραίο κράμα μεταξύ νέων και πιο έμπειρων παικτών.

Οι παίκτες που ήρθαν ήταν εξαιρετικά ποιοτικοί, με τους Μπεμπέτο, Σίλβα, Ρεκάρτε, Ριμπέρα και Ντονάτο να γίνονται σήμα κατατεθέν της ομάδας.

Ο Μπεμπέτο ήταν ένα πραγματικό πιστόλι σκοράρει ασταμάτητα, κατακτώντας και το χρυσό παπούτσι. Η Ντεπορτίβο παίρνει για πρώτη φορά εισιτήριο σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, χάνει το πρωτάθλημα την τελευταία αγωνιστική, την σεζόν 93/94 με ήττα εντός έδρας από την Βαλένθια.

Την εκδίκηση της πήρε η Ντέπορ το καλοκαίρι του 1995, κατακτώντας το κύπελλο Ισπανίας απέναντι στην Βαλένθια, χάρις σε γκολ του Αλφρέδο στο τέλος του αγώνα. Το Copa Del Rey αποτέλεσε το πρώτο τρόπαιο στην ιστορία της ομάδας από την Γαλικία.

Ο Αρσένιο Ινγκλέσιας μετά την κούπα του 95′ είπε αντίο στην Λα Κορούνια και έδωσε τα κλειδιά στον Ουαλό Τόσακ.

Ο Βρετανός προπονητής, είχε έναν κάπως ιδιόρρυθμο χαρακτήρα με τις σχέσεις του με τον μεγάλο αστέρα της ομάδας, Μπεμπέτο να οδηγούνται στα άκρα. Με αυτά και με αυτά, ο Μπεμπέτο απομακρύνθηκε από την ομάδα το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς , ενώ η θητεία του Τόσακ έληξε άδοξα αφού οι οπαδοί της ομάδας κουράστηκαν από τον ανισόρροπο χαρακτήρα του.

Η συνέχεια στο Centrasports