Τα ανέμελα παιδικά (μουντιαλικά) μας χρόνια…

Τι ευτυχία θεέ μου! Επιτέλους, ήρθε το καλοκαίρι, τα σχολεία κλείνουν και σε λίγες μέρες ξεκινάει το Μουντιάλ. Τι κι αν δεν πήρα καλούς βαθμούς, τι κι αν γκρινιάζει ο μπαμπάς και η μαμά, ξεκινάει το Μουντιάλ και αυτό αρκεί για να διαγράψω μονομιάς όλα τα άσχημα από το μυαλό και την καρδιά. Μια καρδιά που κινείται πλέον ποδοσφαιρικά, χωρίς σκοτούρες και άγχη σχολικά.

Πρωί – απόγευμα ποδόσφαιρο στην αλάνα και ας φωνάζει η μαμά… «πάλι βρε παιδάκι μου κυνηγάς μια μπάλα!». Οι «μάχες», επικές, στα τσιμέντα και στις γειτονιές, με πέτρες για δοκάρια, πάθος και κλωτσιές. Τα χέρια και τα πόδια ματωμένα και με τα ρούχα σκονισμένα αποκλείεται η μαμά να με βάλει στο σπίτι μέσα… «Τα παπούτσια έξω και κατευθείαν για πλύσιμο στο μπάνιο μέσα!». «Εντάξει, μη με μαλώνεις, λίγο νεράκι θα ρίξω στα χέρια, τα μούτρα και τα πόδια, άλλωστε δεν είναι Σάββατο, δεν άλλαξες σεντόνια».

Εκτός όμως από την μπάλα, τις φανέλες και τα σορτς, πάντα μαζί μου κουβαλώ το άλμπουμ και τα χαρτάκια Panini, για παιχνίδι και ανταλλαγή διπλών. Ας είναι καλά ο παππούς βέβαια που δίνει λεφτά, τα «μαγικά χαρτάκια» να προμηθευτώ από το περίπτερο της γειτονιάς. Γιατί από τον μπαμπά δεν παίζει «παράς», λέει πως μ’ αυτά παίρνουμε ψωμί και τα σχετικά.

Και όταν ξεκινάει το τουρνουά δεν ξεκολλάω από την οθόνη ούτε για τα βασικά, φαγητό στο πόδι, ψίχουλα στο χαλί και η φούσκα για κατούρημα έτοιμη να εκραγεί. Από δίπλα το πρόγραμμα από τα «Σπορ του Βορρά» Ευαγγέλιο ιερό, ατσαλάκωτο για να σημειώνω όλα τα σκορ. Τα γράμματα επίσης φοβερά, «μακάρι να έγραφες τόσο καθαρά και να πρόσεχες έτσι τα βιβλία σου», λέει ο μπαμπάς.

Και σαν έρθει η ώρα το κύπελλο να σηκωθεί, μια μελαγχολία με πιάνει μέχρι τη μετά από τέσσερα χρόνια επόμενη στιγμή.

Ακολούθηστε το KastorasBet στο Instagram για μαγικές, αθλητικές ιστορίες