Υπάρχει διαφορά με το 2014

Ο Ρόνι Ο’Σάλιβαν το είχε παραδεχθεί από τον πρώτο καιρό: Η ήττα του από τον Μαρκ Σέλμπι στον τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος του 2014, τον είχε κλονίσει πολύ ψυχολογικά και του πήρε πολύ καιρό για να την ξεπεράσει.

Προφανώς και δεν είναι τυχαίο το ψυχολογικό «μπλοκ» που υπέστη στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα που ακολούθησαν, που είχε ως αποτέλεσμα να περιμένει έξι χρόνια, μέχρι φέτος δηλαδή, για να βρεθεί στο one table set up. Την ίδια περίοδο, δεν έπαψε να τα πηγαίνει περίφημα στα υπόλοιπα τουρνουά, βελτιώνοντας το ρεκόρ περισσότερων κατακτήσεων major (19 έναντι 18 του Στίβεν Χέντρι) και Masters (7), με αποκορύφωμα τη σεζόν 2017-18, όπου σήκωσε πέντε βαθμολογούμενα τρόπαια.

Στο Παγκόσμιο, όμως, το αντικειμενικά πιο δύσκολο τουρνουά όλων, ο Ο’Σάλιβαν σκόνταφτε πάντα σε ένα από τα τρία πρώτα εμπόδια. Η αποτυχία του 2014 και με τον τρόπο που είχε έρθει (είχε προηγηθεί με 10-5 την πρώτη ημέρα, αλλά τελικά βρέθηκε να χάνει 12-11 με το τέλος του τρίτου σκέλους, πριν υποταχθεί 18-14), φάνταζε ως η τελευταία χαμένη ευκαιρία για τον έκτο τίτλο, που θα τον κρατούσε στο κυνήγι της ισοφάρισης του τελευταίου ρεκόρ που έχει απομείνει στον Χέντρι (έχει επτά).

Ο αντίκτυπος του τελικού του 2014 ήταν τεράστιος και στην καριέρα του νικητή. Ο Σέλμπι είχε νικήσει κι άλλες φορές τον κορυφαίο παίκτη όλων των εποχών σε major τελικό, ύστερα από εκείνη την επιτυχία, όμως, ανέβηκε επίπεδο. Έφτασε σε σύντομο χρονικό διάστημα τον διψήφιο αριθμό ranking τίτλων, νίκησε εμφατικά τον Ο’Σάλιβαν και στον τελικό του UK Championship του 2016 και κατέκτησε άλλα δύο Παγκόσμια, διατηρώντας τον εαυτό του στην 1η θέση της κατάταξης για μία πενταετία.

Έφτασε, έτσι, στο σημείο να θεωρείται ακόμα και από πολλούς οπαδούς του Ο’Σάλιβαν ως φαβορί για τον ημιτελικό του φετινού Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, ο οποίος αρχίζει σήμερα στις 21:00, θα συνεχιστεί αύριο (13/8) στις 16:30 και θα ολοκληρωθεί μεθαύριο Παρασκευή (14/8), με τα δύο τελευταία σκέλη στις 12:00 και (αν χρειστεί, που μάλλον θα χρειαστεί) στις 21:00.

Αουτσάιντερ χαρακτήρισε τον εαυτό του κι ο ίδιος ο Ο’Σάλιβαν ύστερα από τη νίκη επί του Μαρκ Γουίλιαμς, όμως δεν περίμενε κανείς τίποτα διαφορετικό: Με αυτές τις δηλώσεις προσπαθεί να βγάλει από μέσα του την πίεση, μια και ξέρουμε πόσο πολύ «διψά» για να κατακτήσει το «μεγάλο» τρόπαιο του σνούκερ.

Η επιχειρηματολογία υπέρ του Σέλμπι, βέβαια, έχει βάση. Ο 37χρονος Άγγλος είναι «μανούλα» στα παιχνίδια μακράς διαρκείας, μια και είναι πανίσχυρος πνευματικά, αντέχει την πίεση και έχει το all round game που απαιτείται για να αντεπεξέλθει σε όσες δυσκολίες μπορεί να παρουσιαστούν. Κάνουν λάθος όσοι νομίζουν ότι είναι άριστος μόνο τακτικά. Μισή ευκαιρία να του δώσεις, σε «σκοτώνει».

Έχει και το πλεονέκτημα της ηλικίας, που ενδέχεται να παίξει ρόλο σε ένα «μαραθώνιο» ματς σαν κι αυτό, ενώ είναι κι ένας από τους λίγους παίκτες που δεν φοβάται τον Ο’Σάλιβαν και έχει σημειώσει επικές ανατροπές εναντίον του: Πέρα από τον παγκόσμιο τελικό του 2014, αλλά κι εκείνος του Masters του 2010 (10-9 από 6-9), καθώς και ο προημιτελικός του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος της ίδιας χρονιάς (13-11 από 9-11). Αφού την έπαθε τότε ο Ρόνι (που φυσικά τον έχει συντρίψει σε άλλες περιπτώσεις), θα μπορέσει να αντεπεξέλθει τώρα, που κοντεύει τα 45;

Σωστά είναι όλα αυτά. Ας μην ξεχνάμε, όμως, κάτι.

Ακριβώς επειδή ο Ο’Σάλιβαν είναι 44 ετών, γνωρίζει καλά ότι δεν θα έχει κάθε χρόνο την ευκαιρία για να κατακτήσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Ίσως, μάλιστα, να νιώθει ότι φέτος του παρουσιάζεται η τελευταία. Όσο μεγαλώνει ένας άνθρωπος, όσο χαρισματικός κι αν είναι, δεν είναι εύκολο να κοντράρει τους νεότερους σε μία τόσο απαιτητική διοργάνωση.

Μην «ψαρώνετε» όταν τον ακούτε να το παίζει αδιάφορος και χαλαρός ούτε όταν γκρινιάζει για το επίπεδο της τεχνικής του (όπως χθες). «Καίγεται» για τον έκτο τίτλο και είναι βέβαιο ότι έχει δουλέψει πολύ σκληρά για να εξαντλήσει κάθε πιθανότητα να τον κατακτήσει. Διότι από τη στιγμή που έφτασε μέχρι τους «4», γνωρίζει ότι ο δρόμος είναι ανοιχτός, ακόμα και με το εμπόδιο του Σέλμπι να ορθώνεται εμπρός του.

Γνωρίζοντας το ρίσκο, αλλά έχοντας τη διαίσθηση ότι ο Ο’Σάλιβαν θα σταθεί στο ύψος της περίστασης, τον ακολουθώ στοιχηματικά και μάλιστα με χάντικαπ -2,5 frames, ήτοι νίκη του με σκορ μέχρι 17-14, για να ανεβάσω την απόδοση που δίνει η «ξερή» νίκη (1.53 μέχρι αυτήν την ώρα, με ελαφρώς ανοδική τάση).

Ναι, ο Σέλμπι δεν είναι εύκολο να πιαστεί κορόιδο και θα κατέβει στον τελικό ψυλλιασμένος. Είναι τόσο έξυπνος που μπορεί να «χαλάει» τα τραπέζια, ώστε να σπάει τα νεύρα του πιο χαρισματικού αντιπάλου: Η τακτική αυτή απέδωσε στον προημιτελικό με τον Ρόμπερτσον, αν και ο Αυστραλός έκανε συνήθως τις γκάφες που του κόστισαν πριν φτάσει στις μπάλες που είχε βάλει σε δύσκολα σημεία ο αντίπαλός του. Η ιδέα, όμως, είχε μπει στο μυαλό του και τον «μπλόκαρε» ψυχολογικά.

Ο φορμαρισμένος Ο’Σάλιβαν δεν συγκρίνεται, φυσικά, με τον Ρόμπερτσον (τουλάχιστον τον Ρόμπερτσον που παρουσιάστηκε στο φετινό Παγκόσμιο). Και θα μπορέσει να εξουδετερώσει κι αυτό το δεδομένο. Πιο σημαντική για μένα, πάντως, είναι μία άλλη διαφορά που παρατηρώ σε σχέση με τον τελικό του 2014.

Πριν από έξι χρόνια ο Ρόνι είχε φτάσει στον τελικό σχεδόν… περπατώντας. Μόνο ο Τζο Πέρι τον ζόρισε στον 2ο γύρο (13-11), αφού στον προημιτελικό ο Σον Μέρφι έπαιξε τόσο άσχημα που θα έχανε ακόμα και αν έπαιζε μόνος του (13-3), ενώ κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί και στον ημιτελικό με τον συμπαθή, αλλά «λίγο» Μπάρι Χόκινς (17-7). Συν το ότι ο Σέλμπι δεν ήταν ο πρωταθλητής που είναι σήμερα, με αποτέλεσμα ο Rocket να κατέβει ανυποψίαστος στον τελικό και… να την πατήσει.

Τώρα, πέρα από ότι ξέρει με πόσο μεγάλο παίκτη έχει να κάνει, έχει «ψηθεί» και από τις δοκιμασίες που πέρασε στους προηγούμενους γύρους. ΟΚ, με τον Αν-Νου έκανε προπόνηση, όμως και στη νίκη επί του Ντινγκ έπαιξε κατά διαστήματα εξαιρετικά και πολύ περισσότερο στον προημιτελικό με τον Γουίλιαμς, δοκιμάστηκε και πνευματικά και σωματικά και χρειάστηκε να βγάλει στο τραπέζι το A Game του για να ανατρέψει τα δεδομένα. Οι νίκες επί δύο εκ των κορυφαίων παικτών όλων των εποχών, είναι η καλύτερη προετοιμασία για έναν μεγάλο ημιτελικό σαν κι αυτόν.

Οφείλω να ξεκαθαρίσω και κάτι ακόμα, αν και όσοι με γνωρίζουν, το ξέρουν: Δεν είμαι (πλέον) οπαδός του Ο’Σάλιβαν και με ενοχλεί το ότι αντιμετωπίζεται ως «ιερή αγελάδα» από τους οπαδούς του, οι οποίοι είναι έτοιμοι να δικαιολογήσουν έως και να επαινέσουν κάθε παραξενιά του (ενώ ταυτόχρονα γίνονται υπέρμετρα αυστηροί με άλλους που υποπίπτουν σε παρόμοια σφάλματα, βλ. Τραμπ), με αποτέλεσμα πολλές φορές να θέλω να χάνει, μόνο και μόνο από αντίδραση. Χωρίς, όμως, αυτό να σημαίνει ότι δεν τον θαυμάζω απεριόριστα.

Απεριόριστα, όμως, θαυμάζω και τον Σέλμπι, τον οποίο θεωρώ έναν από τους πιο έξυπνους και ενδιαφέροντες παίκτες έχουν εμφανιστεί ποτέ, γι’ αυτό και εκνευρίζομαι αφάνταστα όταν βλέπω φίλους να τον λένε βαρετό, με εντελώς λάθος κριτήρια. Και φυσικά θα χαρώ αν νικήσει και τελικά κατακτήσει το τρόπαιο, όπως θα χαρώ κι αν το πάρει ο Ο’Σάλιβαν (ή ο Γουίλσον ή ο ΜακΓκιλ).

Εδώ, όμως, παίζουμε στοίχημα και αναζητούμε το κέρδος, ανεξάρτητα από συμπάθειες ή αντιπάθειες. Και τα σημάδια που ανέλυσα πιο πάνω, με πείθουν να στηρίξω τον Ρόνι.

Μονό

21:00 Ο’Σάλιβαν (-2.5)-Σέλμπι: 1 (1.90)

Fun bet

21:00 Ο’Σάλιβαν-Σέλμπι: 17-13 (10.00)