Ο «διαβαστερός» κι ο… μετεξεταστέος

Πριν από πέντε χρόνια, όταν ο Μαρκ Σέλμπι καλείτο να… ξορκίσει την κατάρα του Crucible ύστερα από τον παρθενικό του τίτλο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2014, κλήθηκε να συναντήσει δύο πολύ γνώριμα πρόσωπα της φετινής διοργάνωσης, που τότε έκαναν το ντεμπούτο τους.

Ο πρώτος ήταν ο Νορβηγός, Κερτ Μάφλιν, τον οποίο νίκησε με τα χίλια ζόρια στο decider, βγάζοντας και κραυγή θριάμβου μετά την match ball παρόμοιας έντασης με εκείνη όταν νίκησε τον Ρόνι Ο’Σάλιβαν στον μεγάλο τελικό. Είχε φανερώσει, όμως, σημάδια άγχους και ντεφορμαρίσματος και στον επόμενο γύρο, όταν βρήκε απέναντι του τον Άντονι ΜακΓκιλ, το δυνατό match play του Σκωτσέζου τον εξουδετέρωσε και έθεσε σε εφαρμογή την περιβόητη «κατάρα».

Ο Κάιρεν Γουίλσον ήταν ακόμα νέος και κανείς δεν γνώριζε ποια θα ήταν η εξέλιξή του: Είχε μεν προκριθεί στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2014 αποκλείοντας στον τελικό προκριματικό γύρο τον Γκρέαμ Ντοτ, όμως το 2015 είχε σκοντάψει από το πρώτο εμπόδιο, χάνοντας καθαρά από τον Ταϊλανδό, Ταναβάτ (μη γελάτε) Τιραπονγκμπαϊπόν.

Λίγους μήνες αργότερα, βέβαια, έγινε το μπαμ: ο Γουίλσον όχι μόνο έφτασε στον τελικό του Shangai Masters, ενός από τα πιο δυνατά ranking τουρνουά του καλανταριού, αλλά το κατέκτησε κιόλας νικώντας στον τελικό το μεγάλο φαβορί, τον Τζαντ Τραμπ. Ο οποίος δεν ήταν ο man to beat, όπως έχει εξελιχθεί πλέον, αλλά δεν έπαυε να είναι ένας από τους κορυφαίους παίκτες του σιρκουί.

Στην πορεία-όνειρο της Σανγκάης, ο Γουίλσον είχε προκαλέσει κι άλλες εκπλήξεις. Μία από αυτές ήταν η νίκη του με 5-4 στον τελευταίο προκριματικό γύρο επί του Άντονι ΜακΓκιλ, του παίκτη που είχε εντυπωσιάσει στο προηγούμενο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Γεννημένοι αμφότεροι το 1991, θεωρούνταν τότε δύο νεαροί άσοι που έπρεπε να προσέξει κανείς για το μέλλον. Εκείνη η νίκη του Γουίλσον, όμως, από τη στιγμή που άνοιξε τον δρόμο για τον παρθενικό του βαθμολογούμενο τίτλο, έμελλε να αλλάξει την μετέπειτα πορεία τους.

Τον Ιούλιο του 2016, βέβαια, ο Σκωτσέζος πήρε μία μικρή ρεβάνς νικώντας τον Warrior (παρατσούκλι που του αποδόθηκε χάρη στην πορεία του μέχρι τους «8» στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του ίδιου έτους) στον τελικό του Indian Open. Η είσοδός του στο top 16, έπεισε πολλούς ότι είχε έρθει στο προσκήνιο για να μείνει πολλά χρόνια σ’ αυτό και να πετύχει ακόμα μεγαλύτερα πράγματα στο εγγύς μέλλον. Οι δρόμοι που ακολούθησαν οι δύο παίκτες, όμως, έμελλε να είναι διαφορετικοί.

Η εδραίωση και η πτώση

Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε με λεπτομέρειες για το πώς έφτασε να θεωρείται ο Γουίλσον το απόλυτο φαβορί στον ημιτελικό με τον ΜακΓκιλ που αρχίζει σήμερα στις 15:00 – κι αν το κάναμε για τα ματς που σημάδεψαν το breakthrough του καθενός, είναι διότι οι συμπτώσεις με το σήμερα (βλέπε τη χθεσινή νίκη του Γουίλσον επί του Τραμπ) είναι πολλές.

Ο μεν Άγγλος έχει εδραιωθεί όχι απλώς στο top 16, αλλά και στο top 8, προκρίνεται τακτικά σε τελικούς, έχει κερδίσει άλλους τρεις τίτλους και θεωρείται πάντοτε ικανός να νικά τους πιο «μεγάλους» – το επιβεβαίωσε μόλις χθες. Ο δε Σκωτσέζος είχε πτωτική πορεία (ο δεύτερος τίτλος που πήρε είναι το λιγότερο σημαντικό Shoot-Out, το 2017) και ειδικά την τελευταία διετία είχε ουσιαστικά χαθεί, για άγνωστους λόγους, από το προσκήνιο. Για να το πούμε πιο παραστατικά, ο πρώτος είναι ο μαθητής που διάβασε και πέρασε στο Πανεπιστήμιο, ενώ ο άλλος έχει μείνει… μετεξεταστέος στη Γ’ Λυκείου!

Αν φέτος ο ΜακΓκιλ έφτασε για πρώτη φορά στους «4», είναι γιατί ευνοήθηκε και από το πρόγραμμα. Αφού νίκησε τον Λιζάουσκι, απέφυγε στον 2ο γύρο τον Άλεν και πέτυχε τον Κλαρκ, τον οποίο θυμάστε πόσο δύσκολα νίκησε, ενώ και στον προημιτελικό θα ήταν αλλιώς αν έβρισκε απέναντί του τον γερασμένο, έστω, Χίγκινς, αντί για τον Μάφλιν.

Ο Γουίλσον, αντίθετα, μετά το «μπάι» του πρώτου γύρου λόγω της απόσυρσης του Χάμιλτον, νίκησε «καθαρά» τον Γκουλντ και τον Τραμπ και δικαιολογημένα έχει τον πρώτο λόγο για την πρόκριση στον πρώτο του τελικό.

Τον υποτιμάς, όμως, τον ΜακΓκιλ, ο οποίος έχει κι αυτός το χαρακτηριστικό να δυναμώνει όσο προχωρά το τουρνουά; Αφήστε που ο Γουίλσον θα έχει και το άγχος του φαβορί – τίτλο, πάντως, τον οποίο διαχειρίζεται μια χαρά τα τελευταία χρόνια. Η λογική λέει ότι ο Warrior θα… πολεμήσει τις δυσκολίες που θα παρουσιαστούν και θα επικρατήσει, όμως η νίκη του πληρώνει λίγο. Και δεν μπορώ να αποκλείσω το ενδεχόμενο ο ΜακΓκιλ να πεισμώσει, όντας λίγο «παλιότερος» και συνάμα αποτελεσματικός στα παιχνίδια μακράς διαρκείας.

Η παράδοση είναι οριακά υπέρ του Σκωτσέζου (5-3, έχοντας μέσα και τα ματς για την Championship League και το 6-Reds) και δεν τη λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη, στην απόφασή μου για στοίχημα που αφήνει περιθώριο νίκης και στους δύο. Εκτιμώ ότι αν νικήσει ο Γουίλσον θα δυσκολευτεί περισσότερο απ’ ό,τι περιμένει κανείς και δεν αποκλείω να περάσει και ο ΜακΓκιλ, αν και δεν έχει πείσει απόλυτα με τις εμφανίσεις του. Δεδομένου ότι σε λίγο το ματς αρχίζει (ίσως έχει ήδη αρχίσει αν μας διαβάζετε αργά), παρακολουθήστε το πρώτο σκέλος και θα επανεκτιμήσουμε όλοι μαζί την κατάσταση αύριο.

Μονό

15:00 Γουίλσον-ΜακΓκιλ (+4,5): 2 (1.80)

Το δεύτερο και το τρίτο σκέλος του αγώνα θα διεξαχθούν αύριο, στις 12:00 και στις 21:00 και το τέταρτο την Παρασκευή στις 16:30.